De buitenwijk als bühne
In de afgelopen jaren is het Café Theater Festival in het Utrechtse cultuurlandschap uitgegroeid tot een factor om rekening mee te houden. Naast een drukbezocht jaarlijks festival en het maandelijks terugkerende Anti Kater Theater, beide gehouden in de binnenstad, is het een logisch vervolg voor het CTF om de grenzen te verleggen naar de buitenwijken van Utrecht.
Het CTF speelt handig in op de grand départ van de Tour de France, op 6 juli in Utrecht, en heeft een theaterfietsroute langs alle uithoeken van de Domstad georganiseerd. De laagdrempeligheid blijft, maar het fietsen in de zon zorgt voor een gemoedelijke vakantiestemming. In tegenstelling tot het festival is CTF on Tour niet gratis – tien euro, om precies te zijn – maar in tegenstelling tot het festival zorgt de organisatie voor een tot in de puntjes verzorgd cultureel dagje uit, inclusief tussendoortjes, lunch en naborrel. In prachtig lenteweer trapten drie uitverkochte groepen van elk een kleine dertig man van de ene voorstelling naar de andere.
De vele gezichten van de stad
De bevlogen reisleiders van het CTF houden in de gaten dat het publiek de weg niet kwijtraakt op de kronkelige routes van de ene locatie naar de andere. Zo gaat de eerste etappe van start op de Uithof, nabij de Universiteitsbibliotheek, om vervolgens de kolossale moderne architectuur te verruilen voor de negentiende-eeuwse arbeiderswoningen van Wittevrouwen. In café Gastmaal treedt Alice Rientjes op met haar conference Dit Ist. Ze brengt kleinkunst in de klassieke zin van het woord: humor wordt afgewisseld met muziek, waarbij ze op piano begeleid wordt door Eelco Menkveld.
De programmering van het CTF boort een breed spectrum van podiumkunsten aan, want na de kleinkunstvoorstelling en een tweede etappe van het Griftpark naar het multiculturele Lombok wordt het publiek getrakteerd op een dansvoorstelling in Café Lombok. De voorstelling Lala Lucy en de mensen die naar haar keken van SCN Dansproducties speelde in maart al in een overvol Toque Toque. Het is spannend om een voorstelling die voor een specifieke locatie gemaakt is elders op te voeren, maar dit kleinere eetcafé geeft de eenvoudige maar kernachtige performance meer intimiteit.
Ademruimte
Op de route van Lombok naar voormalig industriegebied Rotsoord wordt het publiek verrast met een korte ontmoeting met Jorien Berger. Ze speelt het typetje Joke van den Berg, wier onvoorwaardelijke positiviteit contrasteert met haar tragische levenswandel en familiegeschiedenis. Ook haar aftandse fiets zonder zitvlak is voor haar geen reden om het leven somberder in te zien. In haar onmetelijke goedheid heeft ze voor iedereen fruit en water meegebracht; handig, want het is nog een eindje naar de volgende locatie, waar de lunch wacht.
Ook De Gelukszoekers van De Nachtdieren is een voorstelling die eerder op het CTF heeft gespeeld – om precies te zijn in VinVin. De faustiaanse voorstelling over de verslaving aan hoogtepunten enerzijds en het geluk in kleine dingen anderzijds kent een goede balans tussen vet aangezet theater en milde sentimentaliteit. In eetcafé Klein Berlijn krijgen de acteurs aanzienlijk meer bewegingsruimte, waardoor de voorstelling meer gaat ademen en zowel het gemijmer van Jonata Taal als het geschmier van Sebastiaan Frowijn goed tot zijn recht komen.
Uit zijn voegen
Een groene route langs de Kromme Rijn voert het publiek weer terug naar het Uithof. De Champs-Élysées van deze tour is de Daktuin, een festivalterras bovenop de Universiteitsbibliotheek, waar op dat moment het Uit-je-Daktuin-in-je-NEST-Fest plaatsvindt. De uitgebluste clown Collin van den Broek improviseert met het publiek, dat zich inmiddels vermengd heeft met de festivalgangers. Hij krijgt het publiek met eenvoudige suggesties vrij snel mee in zijn korte mime-act – uiteindelijk zelfs letterlijk, als hij met een slachtoffer in zijn caravan verdwijnt. Hiermee komt de tour ten einde, al kan het publiek nog een hele dag op het festival vertoeven.
Naast gevarieerd en spontaan theater – dat zijn we inmiddels van ze gewend – toont CTF on Tour de vindingrijkheid en de groeipotentie van het festival. De Utrechtse binnenstad is te klein geworden voor het CTF en de organisatie toont met creatieve initiatieven de ambitie om zich verder te ontwikkelen. Door de vleugels uit te slaan naar de Utrechtse buitenwijken dagen ze ook de theatermakers uit om zich flexibel op te stellen op nieuwe locaties, al dan niet in de buitenlucht. De grand départ zal volgend jaar niet in Utrecht plaatsvinden, maar hopelijk weerhoudt dit het CTF er niet van een tweede tour te organiseren.
