Zelfde koffer, zelfde niveau
Fargo. De film was al een van de meesterwerken van de jaren negentig, moet daar nou zo nodig een serie van worden gemaakt? You betcha!
We zijn inmiddels bijna twintig jaar verder, maar veel is er niet veranderd in Minnesota. Dezelfde gezellige Scandinavische inteeltbevolking, dezelfde beleefdheden, dezelfde strenge winters, hetzelfde onbeholpen politiekorps en ja, dezelfde koffer met geld, begraven in de sneeuw en gemarkeerd met een ijskrabber. Stel bij dat laatste maar niet te veel vragen; de sneeuw bij het onafzienbare, inmiddels mythische filmhek smelt blijkbaar nooit.
Huurmoordenaar
Met de gebroeders Coen, regisseurs van het origineel, in de producentenstoel weet Fargo, de serie de sfeer en brille van de film uit 1996 zo goed als te evenaren. De mengeling van thriller, zwarte komedie, warmbloedige hoofdpersonen en cartooneske bad guys is ouderwets vertrouwd. De humor is alleen net ietsje vetter en de body count ligt aanmerkelijk hoger. Doden vallen er bij bosjes.
Het begint allemaal met de slome verzekeringsagent Lester Nygaard (Martin Freeman uit The Office), die tijdens een ziekenhuisbezoek zijn hart lucht bij een medepatiënt over de pesterijen van een oud-klasgenoot. De toehoorder is de nietsontziende huurmoordenaar Lorne Malvo (Billy Bob Thornton in legendarische comebackrol) die de pestkop vervolgens omlegt. Wanneer Nygaard in een vlaag van woede zijn vrouw de hersens inslaat en Malvo te hulp roept, gaat de doos van Pandora open. De plaatselijke politiechef laat het leven. Een dove huurmoordenaar met doventolk opent de jacht op Malvo. Het ene na het andere lijk verdwijnt onder het ijs van een bevroren meer.
Twin Peaks
Het hart van de serie wordt gevormd door twee door en door goede mensen. Agente Molly Solverson is als de 2015-versie van Madge Gunderson, de slimme eenling die de zaak tot op de bodem wil uitzoeken. De rest van het korps is tevreden met de eerste de beste verdachte. Onverwachte hulp krijgt ze van een collega uit de grote stad. Colin ‘de zoon van’ Hanks, die tot nu toe in elke filmrol tegenvalt, heeft hier zijn bestemming gevonden en zet een aimabele goedzak van een agent neer. Liever kiest hij voor zijn eigen veiligheid en die van zijn dochter dan dat hij zijn leven in de waagschaal stelt.
Leuk zijn ook de knipogen – de muziek, de aankleding, de ijskrabber – naar het origineel. Maker Noah Hawley (Bones) is overigens geen slaafse navolger van het origineel. Regelmatig pakt hij uit met surrealistische terzijdes. Het Coen-universum raakt op die momenten even het Twin Peaks van David Lynch. Het Kwaad manifesteert zich in de serie net iets nadrukkelijker dan in de film, waarin het vooral draaide om lullig toeval en amateurisme. Het eindresultaat: spannend en ongemakkelijk geestig topamusement. De serie was overigens al even te zien op Netflix, maar voor de niet-abonnees is er nu de dvd-box.
