Muziek / Album

Vertrouwd geluid met nieuwe nuances

recensie: Laura Marling – Song For Our Daughter

Op zondag 17 mei zou Laura Marling voor een klein publiek optreden in het Zonnehuis in Amsterdam. Het concert is vanwege COVID-19 afgelast en kon helaas niet worden verplaatst. Het is dus wachten op de aankondiging van een nieuwe tour, maar tot die tijd is haar nieuwe soloalbum Song For Our Daughter thuis te beluisteren. Een album waarop Marling trouw blijft aan haar eigen stijl: gevlochten gitaarmelodieën, zachte strijkers en haar typisch nonchalant-breekbare stem.

Het openingsnummer ‘Alexandra’ is een thuiswedstrijd voor de Marling-luisteraar: akoestische gitaar, vertrouwd ritme en mijmeringen over de liefde van een vrouw. ‘Alexandra’ borduurt voort op het lied ‘Alexandra Leaving’ van Leonard Cohen. Marling toont haar literaire fijngevoeligheid niet alleen door te verwijzen naar andere songteksten, maar ook door zelf weinig woorden nodig te hebben om een scherp beeld neer te zetten. In ‘Held Down’ vertellen de openingszinnen genoeg: ‘I woke up, it was four in the morning, clear as all hell that you’d already gone’. Een snelle impressie van de achterblijver in de liefde: ondergeschikt, afhankelijk en held down.

‘Strange girl’ klinkt countryachtig met op de achtergrond rammelende percussie die, zoals ze zingt, ‘roll like a tidal wave’. Een opjagende techniek die Marling ook veel gebruikte op haar album Once I Was An Eagle. De gitaar is Marlings primaire instrument, waardoor het pianonummer ‘Blow By Blow’ op Song For Our Daughter opvalt. Een prachtig verstild lied waarop Marlings stem helder klinkt en af en toe opgaat in een sluierwolk aan strijkinstrumenten. Ook in het titelnummer ‘Song For Our Daughter’ klinken de strijkers hemels (‘a kiss from God’) en de tekst doet de vraag oprijzen wie de dochter in kwestie is: een verloren kind (‘there’s blood on the floor’), een geaborteerd kind (‘you moan childless loss’) of een toekomstig kind (‘lately I’ve been thinking about our daughter growing old’).

Vrouwelijkheid blijft, net als op haar vorige soloalbum Semper Femina, ook op dit album een belangrijk thema. Het nummer ‘Fortune’ vertelt het verhaal van een moeder die geld apart legt om van huis te kunnen vluchten. ‘Fortune can change’, zingt Marling gelaten en wanneer geluk verandert kun je je fortuin elders zoeken, ook als moeder. Alexandra, ‘strange girl’, de onbekende ‘daughter’ en de suggestie van een moeder op de vlucht passeren zo op Song For Our Daughter. De kwetsbaarheid overheerst dit keer, zeker in tegenstelling tot oudere nummers als ‘Master Hunter’ en ‘Devil’s Resting Place’ waarin de femme fatale domineerde.

Haar folksound heeft Marling niet losgelaten en is onder andere te horen in het nummer ‘Hope We Meet Again’. Ze zingt het met de intensiteit van iemand die volwassen en ervaren is geworden. Een zin als ‘I’ll find God in the strangest place’ tegen de achtergrond van een relatie die stopt (‘I tried to share the map with you, but you knew your way’) roept een subtiele tragiek op die typerend is voor Song for Our Daughter. Het is een nonchalant bezongen pijn die steeds iets dieper onder de huid kruipt, maar toch verrassend opgewekt eindigt met het nummer ‘For You’. Een fragiel liefdesliedje dat bijna als een lullaby klinkt, een wiegenlied, wat de luisteraar lijkt terug te brengen bij de dochterfiguur: ‘Now that I have you, I will not forget, what a miracle you are’.

Song For Our Daughter is een album waarop Laura Marling nieuwe nuances vindt binnen de grenzen van haar vertrouwde stijl. Ieder nummer neemt ze de luisteraar verder mee de diepte in en daarmee maakt ze opnieuw indruk.