Roeland Fernhout maakt indruk als feeks

Katherina, de feeks, is zelfstandig, superslim en wordt door iedereen vanwege haar scherpe tong gevreesd. Niemand wil echter met haar trouwen. Haar jongere zus Bianca daarentegen wordt omringd door aanbidders. Vader Baptista heeft besloten dat Bianca niet mag trouwen voordat Katherina een bruidegom heeft gevonden en hij van haar af is. Hij hoopt dat Bianca’s aanbidders daarom hun best zullen doen een kandidaat te vinden voor Katherina en voilà, het werkt. Petruchio is de naam.

Mysogynie of liefde?

De scène waarin Katherina en Petruchio elkaar voor het eerst ontmoeten is flitsend met rappe dialogen vol seksuele toespelingen. Het is hun allereerste verbale duel en het eindigt in gelijkspel. De scène in de hier besproken Feeks kan overigens nog wel wat snelheid en vuur gebruiken. Petruchio wordt Katherina de baas op een manier die bij veel mensen, zeker feministen, weerzin opwekt vanwege de veronderstelde vrouwenhaat. Er zijn ook andere opvattingen: Ivo van Hove bijvoorbeeld interpreteerde wat er tussen beiden gebeurde in zijn bewerking als liefde. Misschien niet een liefde die voor iedereen te begrijpen is, maar wel perfect passend bij deze in hun gemeenschap als buitenbeentjes geldende mensen. Zijn opvatting leverde een prachtige, krachtige Temmen van de Feeks op.

Spijkers is een vrouw die leeft in het #MeToo-tijdperk. Zij wil onderzoeken waarom de vrouw altijd als slachtoffer van de man gezien wordt. Kan dat ook anders? De man als slachtoffer? Bij haar spelen de vrouwen de mannenrollen en omgekeerd.

De actrices lopen in kekke pakken en nemen stoere mannenhoudingen aan, de acteurs dragen korsetten en nepborsten. Helaas voor de vrouwen vind ik de mannen, Roeland Fernhout als Katherina en Xander van Vledder als Bianca, het interessantst. Dat heeft niets met sekse te maken maar alles met hun acteren. Astrid van Eck als Petruchio is koud en wreed maar heeft de rol nog niet helemaal te pakken. Ze overschreeuwt zichzelf soms en is eigenlijk op haar sterkst als ze bij de huwelijksvoltrekking een prachtige bruidsjurk draagt. Een grotere hak had ze Katherina niet kunnen zetten.

Ontroerend

Fernhouts Katherina maakt de meeste indruk. Zij is razend, maar ook bedroefd, logisch als je vader je niet ziet staan. Fernhout is ouder en forser dan de andere spelers. Hij heeft een grijzende baard en loopt te wankelen op zijn hakken, maar zijn uitstraling ontroert. Je kan niet anders dan met hem meeleven in zijn eenzame strijd.

Aan het einde van de voorstelling zien we de controversiële slotmonoloog waarin Katherina mannen op een voetstuk plaatst op bijzondere wijze vormgegeven, onmiddellijk gevolgd door een heftige laatste scène waarmee Spijkers feministen ongetwijfeld gelukkig maakt.

Desalniettemin loopt deze Feeks nog niet soepel. De toch al overvolle plot wordt nog drukker door talloze zijsprongen. Sommige daarvan zijn echter wel origineel. Vooral de keuze om vader Baptista door drie mannen tegelijk te laten spelen is erg geestig. Trouwens, als er iemand in dit stuk een vrouwenhater is, is het wel pa Baptista. Had die niet wat steviger aangepakt mogen worden?