Theater / Voorstelling

Geen spektakel, wel knus

recensie: Kruimeltje de familiemusical – Rick Engelkes Producties

Kruimeltje, wie kent dit brutale straatschoffie niet? Je kunt hem kennen van het jeugdboek van Chris van Abcoude, de films of de spektakelmusical uit 2011. Ook dit jaar staat Kruimeltje als musical in het theater, maar het is geen kopie van deze grote spektakelmusical. Dit keer is er juist heel klein uitgepakt.

Kruimeltje vertelt het verhaal van een jongetje dat ‘wees’ is, hij kent zijn beide ouders niet en leeft op straat in Amsterdam, ongeveer honderd jaar geleden. Hij wil op zoek gaan naar zijn vader, die in Amerika zou zijn. Deze zoektocht wordt nogal moeilijk, want het leven op straat zit niet mee.

Er staan slechts vier volwassen acteurs op het podium: Finn Pocin, Bente van den Brand, Sven Blom en Marnel de Rooij. Zij spelen allen verschillende rollen uit het verhaal, denk aan Kruimeltjes moeder, de ouders van Keesie, een politieagent of de zorgzame buurman. Finn is bovendien ook nog de verteller van het verhaal. Daarnaast speelden Luca van Ammers en Romy Joosten tijdens de première Kruimeltje en Keesie, zij worden in de theatertour vaak afgewisseld door verschillende alternates uit de kindercast.

Vlot verteld verhaal

In vergelijking met de versie van 2011 is de musical dus een ‘uitgeklede versie’, maar de voorstelling staat als een huis. Finn Poncin vertelt het verhaal op meesterlijke wijze. Zo wordt het jonge publiek direct aangesproken en regelmatig voorzien van extra uitleg, zodat het verhaal goed te volgen is. Bovendien zorgt deze vertelvorm voor een vlot verhaal en een goede dosis humor. Zo vragen ze zich regelmatig af wie welke rol moet spelen, bijvoorbeeld die van politieagent en niemand staat te trappelen om de regenpijp te vertolken.

Zwerfhondje Noor is een leuke vinding en zorgt voor wat luchtigheid in het verhaal. Ze bestaat uit een hoofd en rug van wat afval en wordt door iedere acteur af en toe gespeeld. Het zorgt voor vertederende momenten, bijvoorbeeld als ze Kruimeltje troost of warmhoudt. Ook zorgt het voor grappige moment, wanneer lichaam en hoofd per ongeluk gescheiden worden door een ‘vergissing’ van de acteurs.

Het decor is sober en de acteurs dragen de musical echt. Luca en Romy spelen enthousiast Kruimeltje en Keesie en stralen op het podium. De andere acteurs spelen veel rollen en de wisseling daarvan gaat feilloos: of het nou de rol van een regenpijp is of een politieagent.

In totaal duurt de musical slechts vijf kwartier, dus er is flink gesneden in het oorspronkelijke verhaal en de uitleg van de verteller is echt nodig voor wat tijdsprongen. Het verhaal focust zich vooral op Kruimeltje en diept de achtergrond van Keesie nauwelijks uit. Bovendien zitten er geen grote musicalnummers in, maar wordt er af en toe wat gezongen en komen er weinig emoties naar voren. In het geheel passen deze keuzes goed, want het is een kleine intieme musical voor een jonge doelgroep.

Al met al is Kruimeltje een vlotte familiemusical die de aandacht van het jonge publiek goed weet vast te houden. Het is dan wel geen spektakel, maar een knusse show die zeker de moeite waard is.