Gokken met hart en ziel

Dat is tevens de oorspronkelijk titel van Poker, dat door Engelsman Patrick Marber werd geschreven in 1995. Het was zijn eerste toneelstuk en het was direct een groot succes, dat daarna overschaduwd werd door zijn tweede theaterstuk Closer. Toneelgroep Amsterdam speelde dat in 1998 en dit jaar wordt het verfilmd met Julia Roberts en Jude Law.

Gamblers Anonymous

Poker is voor het eerst in Nederland op het toneel te zien en gaat onder meer over verslaving aan het kaartspel. Marber heeft zijn eigen ervaringen in het stuk verwerkt. Ooit verloor hij op een avond bij het pokeren 10.000 pond en was zijn vader zijn redder in nood. Schrijven over zijn gokverslaving leek hem een betere methode om ervan af te komen dan een bezoek aan de Gamblers Anonymous. Godzijdank, want dit hadden we niet willen missen.

Geconcentreerd

Het stuk speelt zich af in een restaurant. Elke week spelen de werknemers van het restaurant, hun chef en zijn zoon in de kelder vol overgave een potje poker. Voorafgaand zijn gesprekken te volgen in de eetzaal en in de keuken. Daarbij moet je goed opletten, omdat de discussies soms dwars door elkaar lopen. Extra concentratie van de acteurs wordt hier wel verwacht. En dat krijgt regisseur Antoine Uitdehaag ook. Zijn cast is bijzonder geconcentreerd bezig en dat komt de kwaliteit en de snelheid van het stuk ten goede.

Verlangens

Degene die eruit springen zijn Stephen (Lou Landré), de baas van het restaurant, die zich nog net kan beheersen maar steeds op het punt staat uit zijn vel te springen, en de spring-in-het-veld ober Flipper (Bob Schwarze). Het zijn twee extremen die goed worden neergezet. De overige vier acteurs zijn iets minder duidelijk neergezet, maar desalniettemin een genot om naar te kijken en luisteren. Eén ding wordt duidelijk in de loop van het verhaal: alle personen hebben zo hun eigen problemen. En ergens in de kaarten moet de sleutel zitten voor hun leven, hun carrière, hun huwelijk, hun verlangens en zelfs hun dood.

Vondst

Als het moment aanbreekt dat het spel gespeeld kan worden en er een vreemdeling aanschuift, is de spanning voelbaar. De spanning waar de hele tijd (eigenlijk net iets te lang) naar toegewerkt is, maar waar je je dan pas op dat moment van bewust bent. Als toeschouwer word je meegenomen in het spel, doordat de tafel ronddraait: een geweldige vondst!

Trots

Na het zien van dit stuk moet je me nog steeds niet vragen hoe je nou poker speelt en wat bepaalde termen inhouden, want daar zijn talloze boeken over volgeschreven. De opzet is gelukkig hier ook niet geweest om de kijker zoveel mogelijk over het spel te leren; ook als leek is het prima volgen. Door de achtergronden van de personages en de manier waarop er gespeeld wordt, begrijp je wel de verslavende werking van het spel. Leg daar elk persoonlijk verhaal bovenop en je krijgt een mooi, psychologisch, spannend en komisch verhaal. Het Nationale Toneel mag trots zijn op Poker.

Poker toert nog tot en met 15 mei 2004 door Nederland.