Reis van verleidingen
Een moderne treinreiziger kan soms zijn lot vervloeken bij een plotseling aangepaste dienstregeling of als hij door een vertraging zijn aansluiting mist. Maar denk dan aan de Griekse held Odysseus, die zoveel pech en beproevingen op zijn terugreis uit de Trojaanse oorlog tegenkwam dat hij tien jaar later pas thuiskwam: het beroemde verhaal over deze tocht der tochten gaat langs heksen, zeemonsters, verleidelijke nimfen, wraakzuchtige goden en bloeddorstige reuzen.
Bij een uitvoering van een verhaal dat zo oud en zo beroemd is als de Odyssee ligt de voorspelbaarheid op de loer. Door bijvoorbeeld meer aandacht te geven aan het verblijf van Odysseus bij de verliefde nimf Calypso dan aan de bekende passage met de cycloop weet deze voorstelling zich apart te zetten van andere interpretaties. Omdat het oorspronkelijke verhaal wel trouw wordt gevolgd is de voorstelling wel een beetje antimodern: behalve huisvrouw Penelope zijn alle vrouwen die Odysseus ontmoet gevaarlijke verleidsters die hem en zijn bemanning van het rechte pad proberen te krijgen. De meeste ontmoetingen tijdens zijn tocht hebben een seksueel tintje en de mannen moeten zich telkens losrukken van de (soms letterlijk) betoverende vrouwen.
De chemie tussen de dansers is gelukkig elektrisch, van de droomontmoeting tussen Odysseus en zijn vrouw tot de geweldige feestdans van de Faiaken tegen het einde van de voorstelling. De Odyssee is een spectaculaire en meeslepende voorstelling die door het hoge tempo en de expressie van de dans en muziek de toeschouwer echt weet mee te voeren op de reizen van Odysseus. Muziek en dans komen op een verbluffende en intelligente manier samen om de hoofstukken van het klassieke verhaal opnieuw tot leven te wekken, waardoor dit eeuwenoude verhaal weer een sprankelend avontuur is geworden.
© Fabian Calis 
Kaspar Jansen 
