Een aangrijpende containervoorstelling over suïcide

GAME OVER is geschreven door Magne van den Berg en geregisseerd door Timothy de Gilde. De Gilde heeft al een aantal trailervoorstellingen voor jongeren gemaakt en daarvoor zowel een Gouden als Zilveren Krekel ontvangen.

Het is koud in de trailer, we zien een smalle bank over de hele breedte van de ruimte en daarboven ramen die open kunnen. Een jongen en een meisje praten over El, die zelfmoord heeft gepleegd. Waarom deed ze dat, verdomme? Ja, ze was de laatste tijd vaak somber en teruggetrokken, wie is dat niet af en toe? Moet je dan meteen dood?

Schuld

Het is wat mensen doen als iemand uit hun midden heeft besloten te stoppen met leven: zich afvragen, waarom? En ook: is het mijn schuld? Had ik beter moeten kijken? Had ik wèl de telefoon op moeten nemen in plaats van door te gaan met gamen? Zou ze dan misschien nog leven? Joep (Paddenburg) en Ayla (Satijn) – de acteurs houden hun eigen namen – praten, ruziën, kijken terug, troosten elkaar en proberen te begrijpen wat er is gebeurd met El (Ellie de Lange). ‘Zelfhaat’ zegt Ayla.‘Te perfectionistisch’ zegt Joep. Ze was mooi maar dat zag ze zelf niet, ze was slim maar vond zichzelf niet slim genoeg, ze was creatief maar vond het maar niks wat ze deed.

El klimt door het raam van de truck, streelt beiden, ze lacht, ze is gelukkig nu ze dood is. Ze voelde zich toen ze nog leefde zo alleen, zo onbegrepen – zelfs bij Joep en Ayla. Dat werd steeds erger. En wat ze las op Instagram en Snapchat hielp niet bepaald. Daar zag ze enkel mensen wier leven AWESOME! is, met wie het WOW! gaat. ‘Waarom moet iedereen zo schreeuwen?’ verzucht El. ‘Waarom mogen we niet praten over somber zijn?’ vraagt Ayla.

Worstelen

Ayla is een hartveroverend personage gespeeld door een Vlaamse warmbloedige actrice. Ze is een aardse oervrouw, zo ongeveer het tegenovergestelde van El, vol levenslust en wijsheid en kapot van verdriet dat El er niet meer is. ‘Als jij eens wist hoeveel mensen jij pijn hebt gedaan zou je opnieuw zelfmoord plegen!’ roept ze en moet dan van schrik zowel lachen als huilen. Het is het mooiste moment van de voorstelling, barstend van emotie en toch heel licht.

Indrukwekkend om deze twee jonge mensen te zien worstelen met de pijn van een onbegrijpelijk en groot verlies en de onzekerheid over hoe nu verder te leven. Prachtig hoe het stuk in elkaar zit: de rake tekst, de intimiteit van de trailer, de mooie muziek van Wessel Schrik en de moed vooral om dit te maken.

‘Ik blijf leven, hoeveel shit er soms ook is’ zegt Ayla en ze spreekt met Joep af dat ze vanaf nu alleen maar ‘ja’ zullen zeggen op alles. Of dat haalbaar is lijkt een tweede.

GAME OVER is een stuk voor jongeren en wordt vooral gespeeld op scholen, maar kan ook af en toe ook door volwassenen worden gezien. En volwassenen zouden het ook zeker moeten zien, want dit gaat over ons allemaal.