Grimmig en rauw Disneysprookje

Als een aan flarden gescheurd Bart Smit boek liggen er felgekleurde brokstukken op de vloer. Het podium is bezaaid met driewielers, vliegers, opblaaszwembadjes, barbie’s en een autobaan. Een zuurstokroze schijnwerkelijkheid die de realiteit lijkt te negeren. Een stampende en opzwepende beat begint, grimmig als het onbestemde gevoel dat je bekruipt als een feestje totaal uit de hand begint te lopen. Hooligans van een voetbalwedstrijd klimmen in slow motion op een hek, de monden opengesperd, alsof ze geluidloos leuzen roepen naar het publiek. Een Dixie toilet wordt omgegooid en als ‘Waar is dat feestje? Hier is dat feestje!’ wordt ingezet, staat een dronken en eenzaam konijn met een bierbuik, te hakken op house muziek, als laatste verstekeling op een lang daarvoor afgelast feestje.       

Rafelige Randjes

Small World is een beeldende, associatieve voorstelling waarin het gesimplificeerde en veilige Disney-geluk wordt bevraagd. VanderSchoot gaat in gesprek met Walt Disney: ‘U geeft de mensen hoop… Wij hebben daar niets aan, aan die hoop van u! Er is stront! Ik weet dat u hem het liefst van het randje van de wereld veegt, maar ik zeg u: De wereld heeft geen randje, de wereld heeft geen hek, geen muur met roze heuvels.’ Het is een pleidooi voor de lelijke, rauwe, echte wereld.  

Een ode aan de rafelige randjes van de werkelijkheid. Het levensmotto van de vader van de hedendaagse entertainment industrie: If you can dream it, you can do it! blijkt valse hoop. Een ongelukkig prinsesje probeert de Disneyleegte te bezweren, kirrend horen we haar mantra: ‘Ik ben zo gelukkig!’, iets wat je na een aantal keer niet meer gelooft. 

Tegen de haren strijken
In een decor van vrolijke deuntjes en opgewekte Disney-vriendjes wordt een danseresje voortdurend dood geschoten, zodra ze dapper weer is opgekrabbeld. Tevergeefs probeert ze te dansen op aanstekelijke draaiorgelmuziek. Een schrijnend beeld tegen de achtergrond van een gigantische geldautomaat. Disney Sells: Teddybeertjes, broodtrommeltjes en schijngeluk.

De wrakstukken van de entertainment industrie worden gedurende de voorstelling weer opgebouwd. Als een aangeharkt pretpark brengen felgekleurde slingers, lichtjes en  plastic de magie van de Disney-wereld weer tot leven, jammer. Want juist dat is wat Boogardt en VanderSchoot bezweren: het moet haperen, tegen de haren strijken en een beetje pijn doen. Desondanks is Small World een fascinerende en poëtische voorstelling over de synthetische Disney-wereld waarin geen ruimte is voor mislukking, verdriet of onvolmaaktheid.