Anuar houdt de moed erin

Anuar, die in 2004 de juryprijs bij Camaretten won, toert momenteel door Nederland met zijn eerste avondvullende show Ik ben… Verwacht geen rode draad, geen diepgang, geen politieke issues en geen geloofsstatements; het is geen cabaret. Hij maakt gewoon grappen en zorgt voor vermaak. Het zijn Anuars eigen woorden en enige zelfkennis is hem niet vreemd.

Oe oe!

Op vette beats en klinkende housetonen komt Anuar het podium op. Hij wiegt zijn heupen, schokt met zijn borstkas en tuit zijn lippen. Als hij ritmisch op de maat van de muziek begint te klappen, duurt het niet lang of de hele zaal klapt quasi gezellig mee. ‘Oe oe!’ gilt Anuar, ‘Oe oe!’ gilt het hele Purmerendse publiek terug. Nou ja, bijna het hele publiek. Want de blonde mevrouw die stijf haar armen over en haar lippen op elkaar houdt, is de pineut. Anuar houdt namelijk van interactie en hij zal niet rusten voor ook deze stugge madame van veertig lacht. Het lukt hem uiteindelijk met een flauw mopje over het moment waarop hij met zijn surfplank op een politieauto (Volkswagen) ging staan en riep: “dit is echt een vette Golf!”

Grof

Anuar maakt graag een praatje en een babbeltje. En eerlijk is eerlijk, hij doet het leuk. Maar dat komt misschien ook wel door zijn brutale doch aandoenlijke voorkomen. En door zijn doorzettingsvermogen. Want al zijn z’n grappen niet spitsvondig of origineel en is zijn publiek niet babbelziek, hij schuwt de dialoog niet. Anuar is echter op zijn best als hij verhalen vertelt ‘uit zijn eigen leven’. Over zijn Surinaamse rijleraar bijvoorbeeld die te lui was om te tanken. Sterk is Anuar in zijn bewegingen. Hij is ritmisch en soepel en doet gekke dansjes. Jammer dat hij af en toe te grof wordt, dat staat hem niet. Bij de madame van veertig vraagt hij zich hardop af hoe ze eruit ziet als ze klaar komt. Het haalt de stemming van het publiek, die er goed in zat, weer helemaal naar beneden. Het deert Anuar niet, want hij houdt zelf, hela hola, gewoon de moed er in.

Geen Najib

Anuar is een van de vele stand-up comedians die voet op Nederlands theaterbodem probeert te zetten. Het is te hopen dat hij zich de komende jaren nog verder ontwikkelt en verbreedt. Het talent heeft hij, de uitstraling ook, nu nog een compacter programma en Anuar is een topper. De vergelijking met Najib Amhali is snel gemaakt, al heeft Anuar het niet veel over de Marokkaanse cultuur. Hij houdt het liever bij de Hollandse dagelijkse onderwerpen. Bij bouwvakkers bijvoorbeeld. Als hij vertelt hoe een stratenmaker onder aan zijn flat zijn klusmaat Arie roept voor koffie is dat lekker herkenbaar en lachwekkend.

Gewoon leuk

Waar de jonge comedian, tevens schrijver bij het televisieprogramma Raymann is laat, nog aan moet werken is zijn uitspraak. Een lesje (of tien) logopedie zal hem goed doen. Dat bespaart hem een hoop gefluister in het publiek (Wat zei ‘ie nou weer?’). Maar los daarvan is Ik ben… gewoon lekker anderhalf uur stand-up comedy met veel interactie. Het is dan ook nergens voor nodig dat Anuar zijn publiek uitgebreid bedankt (en zelfs min of meer zijn excuses aanbiedt aan zijn ‘slachtoffers’), zij hebben toch wel een leuke avond gehad.

Nog te zien t/m mei 2007. Zie: www.anuar.nl