Vals Licht

Ik ben de band blijven volgen tot op de dag van vandaag. Als je dan hoort dat de drummer van de band, Johann de Groot op 29 augustus, slechts 33 jaar oud, is overleden aan het verschrikkelijke kanker dan zit je toch even te slikken. Niet omdat ik hem kende maar wel omdat ik zijn werk vaak gehoord heb. Het nummer Droom de werkelijkheid is niet lang na zijn dood op single verschenen en de volledige opbrengst gaat naar de kankerbestrijding. Dit is een goede reden om het derde album van Vals Licht te bespreken. Wat betekent dit laatste optreden van Johann de Groot voor de ontwikkeling van de band?

Even wennen

Een goede CD begint pas lekker in het gehoor te liggen als je het een aantal keren hebt gehoord. Luidkeels is hierin geen uitzondering: de muziek is wezenlijk anders dan de gemiddelde kloon van Blof of Acda en Munnik die de Nederlandse muziekwereld siert. De sound is pittig en de stem van zanger Tony de Bruijn is heel erg typisch van klank. Maar na even doorbijten is de muziek echter fantastisch gelaagd qua muziek en tekst en dan ook erg interessant om nog vaak te horen.

Nooit meer vergeten

Het album is degelijk geproduceerd in de studios van Oscar Holleman, door Stephen van Haestregt (Within Temptation, Dreadlock Pussy). In vergelijking met zijn voorganger Dieseljunks uit 2000 is het album dan ook een stuk steviger. Een redelijk soft nummer als Het licht, de enig echte hit voor de band ooit, zal je op Luidkeels dan ook niet vinden. Het doet me deugd dat de band met de terugkeer naar een eigen platenlabel de eigen stijl weer heeft gevonden en vervolmaakt. Vals Licht is heel eigen en eerlijk en dat wordt Luidkeels duidelijk gemaakt. Mijn advies is duidelijk: “Koop die CD, ram hem in je hoofd, en vergeet het nooit meer”. Dit is een band waar we in Nederland trots op moeten zijn.