Muziek / Album

Nog steeds bloedgeil en vol passie

recensie: The Twilight Singers - She Loves You

Dat Greg Dulli een passie voor andermans muziek heeft, wisten we al lang. Met zijn vroegere band The Afghan Whigs speelde hij een aantal onvergetelijke covers, waarvan Can’t Get Enough Of Your Love Baby van de onlangs overleden ‘Walrus of Love’ en Creep van TLC de hoogtepunten vormden. Wie een van de vaak briljante optredens van zijn nieuwere project The Twilight Singers heeft meegemaakt, weet dat er wat dat betreft niets nieuws onder de zon is.

~

Dulli haakte begin dit jaar in Paradiso gretig in op het succes van Outkast met covers van Roses en Hey Ya en pretendeerde zelfs dat die laatste gebaseerd is op ’66 van The Afghan Whigs (instemming van het publiek was overigens ver te zoeken). Verder speelden The Twilight Singers nog enkele covers die ook op deze nieuwe plaat terecht zijn gekomen. Het is een plaat die er wel moest komen.

Gaye, Simone, Gershwin en Blige

Het is nog altijd soul wat de klok slaat bij Dulli, zowel in het reguliere werk als in de covers. The Twilight Singers brachten twee gloedvolle platen uit, waarvan met name de laatste Blackberry Belle zich kon meten met het beste werk van The Afghan Whigs. Op She Loves You is het tijd voor de grote voorbeelden én voor de talentrijken van nu. Billie Holiday, Fleetwood Mac, Marvin Gaye, Nina Simone, George Gershwin tegenover Björk en Mary J. Blige.

Schreeuwerig

Hoogtepunten zijn de bloedstollende versie van Martina Topley-Bird’s Too Tough To Die, de combinatie van Marvin Gaye’s Please Stay en A Love Supreme van John Coltrane en de godgruwelijk mooie versie van Nina Simone’s Black Is The Colour Of My True Love’s Hair, nummers die ook al te horen waren in Paradiso. Moeilijker te verteren zijn Strange Fruit, geïnspireerd door I Want You (She’s So Heavy) van The Beatles, en Hyperballad van Björk. De eerste is te schreeuwerig en de tweede wordt gereduceerd tot een gewoon popliedje. Niet slecht, maar ook niet zo goed als wij gewend zijn van deze grandes dames.

Hoertje in Amsterdam

Mark Lanegan, die onlangs zijn nieuwste meesterwerkje Bubblegum uitbracht, is als vanouds weer van de partij in de gedaante van bluesman met een zeer geslaagde versie van Hard Time Killing Floor van Skip James. Weer een hoogtepuntje, vinkt u maar aan. Wat deze plaat in elk geval beter maakt dan vele andere coverplaten is de bloedgeile passie en gedrevenheid van mister sex himself Greg Dulli, de kettingroker die naar eigen zeggen zijn hand niet omdraait voor een Amsterdams hoertje dat lijkt op Britney Spears. Die man is alles waar rock ‘n’ roll traditioneel voor staat. Vandaar dat dit rauw geproduceerde tussendoortje, ondanks een paar mindere stukjes, uitstekend is voor de lekkere trek.