Muziek / Album

Beter een goede eendagsvlieg dan slecht gejat

recensie: The Dead 60s - The Dead 60s

.

Om je een idee te geven van het ‘klinkt als…’ van The Dead 60s, zijn dit de namen om wie je echt niet heen kunt. The Clash staat met stip op één. Ska-punk is wat ze doen en waar ze het beste in zijn. Zelfs de zang van Matt McManamon heeft dezelfde sneer als die van Joe Strummer, inclusief zijn typische blaffen (“wah-ah-ah-aoooooooooeh!”) in We get low. Niet dat ze mogelijk kunnen tippen aan deze helden overigens, daarvoor zijn hun liedjes te vrijblijvend. Maar verder is de gelijkenis sprekend.

~

The Dead 60s maken er zelf overigens geen geheim van geïnspireerd te zijn door de groten uit de Britse popgeschiedenis. Vooral de invloed die Jamaica in de jaren ’70 heeft gehad op Britse popmuziek wordt gretig overgenomen door deze jongens. Ze hebben zich gespecialiseerd in ska, reggae en dub en op hun website vermelden ze trots hun inspiratoren, zoals Desmond Dekker, The Skatalites en Lee ‘Scratch’ Perry. De spookachtige dub/ska van Ghostface Killer’ doet denken aan The Specials maar het volgende nummer Loaded Gun is weer goed gejat van Gang of Four. Want ook deze band ontkomt niet aan de punkfunk die in de jaren 00 zo alomtegenwoordig is in Britse popmuziek.

Paranoia

Tekst en visuele vormgeving van deze plaat hebben een stads en paranoïde karakter. The Dead 60s vertellen ons over de onheilspellende sfeer in de regenachtige straten van hun Liverpool. Blijf vooral weg uit de schaduwen en kijk goed om je heen, want het is er niet pluis. Sirenes klinken waarschuwend in het nummer You’re not the law en er ligt altijd wel ergens een engerd op de loer.

Klinken al deze omschrijvingen van The Dead 60s je als muziek in de oren? Wacht nog even met je aanschaf en neem dit laatste advies ter harte. Ken je toevallig hun hitje Riot on the Radio van de (betere) radio? Lekker is die he? Aanstekelijk dansbaar, verleidelijk meezingbaar en kan zich gemakkelijk meten met de grote hits van de heren Ferdinand en Kaiser Chiefs. Welnu, de plaat opent met deze floor filler, maar de overige liedjes komen qua niveau niet boven Riot uit. Ze komen er zelfs niet bij in de buurt. Een eendagsvlieg? Misschien wel.

Conclusie: met hun ska, reggae, dub, punk en funk hebben The Dead 60s een ode geschreven aan de Britse popmuziek uit de jaren zeventig en tachtig. Maar alleen Riot on the Radio kan mee met deze tijd. Koop de single.