Gerijpte muzikanten

Hoewel, dat er een nieuw album van The Cardigans is, kwam voor menigeen toch een beetje als een verrassing. De vorige plaat, Long Gone Before Daylight, werd in de pers vrij slecht ontvangen en verkocht al net zo goed. Verder maakte zangeres Nina Persson een soloplaat onder de naam A Camp en bracht ook gitarist Peter Svensson zelfstandig een album uit. Beide waren leuk, maar qua verkoopcijfers niet echt uitzonderlijk. Wellicht dat The Cardigans zichzelf daarom nog een kans gunden.

Tempowisselingen

De nummers op Super Extra Gravity kennen veel tempowisselingen, variaties in het geluidsniveau en de intensiteit die de eerdere platen van The Cardigans ook al tekende. Opener Losing a Friend is hiervan een mooi voorbeeld. Het volgende nummer Godspell is iets meer up-tempo en heeft een beetje ruigere gitaarriffs, wat refereert aan de grote liefde van de bandleden: hardrock. Het door drum gestuwde en pulserende Drip Drop Teardrop is ook zo’n mooi nummer. Zo gaat het een hele plaat, dik veertig minuten lang, door. Deze nieuwe Cardigans is een opeenvolging van lekkere nummers. Toch is er niet echt een superhit op deze plaat te vinden zoals My Favourite Game van Gran Turismo dat was. Het dichtst in de buurt komt het nummer met de te lange titel I Need Some Fine Wine And You, You Need To Be Nicer, dat een lekkere gitaarriff heeft die in de gedachten blijft plakken.

Uitgebalanceerd

De mooie nummers volgen elkaar op op deze plaat, sommige rustig en intiem, andere up-tempo en extraverter. Er is geen moment van verveling, dankzij de aanwezigheid van alle ingrediënten die The Cardigans al jaren uitbaten: de stem van Persson, de sterke, gevarieerde drums, de hoekige gitaarriffs, en dat alles gecombineerd met een open en cleane productie. Het gevoel dat Super Extra Gravity uitstraalt is niet dat van een jonge band die de wereld alles wel even zal vertellen, zoals bij landgenoten Mando Diao. Hier is juist een volwassen band aan het ‘woord’ die gewoon mooie nummers wil maken. Die wel de drang voelt om een cd te maken, maar onder haar eigen termen en condities. Dat is misschien niet altijd even verrassend, maar daardoor is Super Extra Gravity niet alleen een plaat geworden die geperst is op een Playstation 1-achtig schijfje en versierd met schitterend artwork, maar ook een uitgebalanceerd album dat prettig is om naar te luisteren.