Knap troevenspel

Binnen de singer/songwriter-wereld is Ron Sexsmith overigens wel een bekende naam. Al sinds 1995 verblijdt hij de wereld met cursussen “Hoe schrijf ik het perfecte popliedje?”; elke plaat van Sexsmith is een puntgave registratie van zijn wijde horizon aan inspiratie. Hij put constant uit bronnen gevuld met klaterende jazz, blues- of soulritmes. Time Being is alweer zijn achtste CD in elf jaar tijd. Algemeen erkend hoogtepunt uit zijn oeuvre tot nu toe is overigens het in 2001 verschenen album Blue Boy (geproduceerd door niemand minder dan Steve Earle), een zeer diverse verzameling songs vol persoonlijke, herkenbare ontboezemingen in de trant van “I’m not too big at parties, never know what to say, and everywhere I stand, I seem to be in somebody’s way”.

Klaverjaskoning

Ron Sexsmith wint als artiest elk potje klaverjassen want hij heeft altijd drie ijzersterke troeven in handen. Op Time Being speelt hij ze allemaal vol overgave uit. Zijn eerste troef: de bijzondere gave om teksten te kunnen schrijven over het alledaagse. Hij overdondert je met zijn ogenschijnlijk simpele observaties. Al in de openingssong Hands of Time hoor je over de menselijke strijd tegen de klok: “From the moment we are born we’re in the hands of time”, waarbij het al snel duidelijk wordt dat je niets te vertellen hebt over de grootste vijand van de mens. Of in het nummer Ship of Fools waar het cynische en vrolijke refrein meldt dat “We’re all on the same boat darling, a ship of fools it seems”.

De tweede troef van Ron Sexsmith is zijn componeertalent. De manier waarop hij liedjes vertrouwd kan laten klinken, terwijl diezelfde liedjes helemaal niet simpel zijn opgebouwd, is razend knap (o.a. The Grim Tucker of Jazz at the Bookstore). Maar de sterkste troef van de man uit Toronto is zijn stem, gevormd door klanken die van diep uit zijn keel lijken te ontspruiten en zich samensmelten tot een dwingend geluid. Heel bijzonder.

Ron Sexsmith is gewoon een betrouwbare kracht in de muziekwereld gebleken en zijn nieuweling voldoet dan ook ruimschoots aan de verwachtingen. Let op, Time Being is geen verrassende plaat, maar wel een verrijkende ervaring.

Op 10 juni speelt Ron Sexsmith op het festival The Music in My Head (Paard van Troje – Den Haag)