Lichte, maar lekkere kost

Met hitsingle ‘Mama Do’ trapt mevrouw Lott meteen goed af. De popsong met hoog meezinggehalte die wekenlang grijsgedraaid werd op de radio doet het goed als opener van dit debuut en zet daarmee de toon voor wat nog komen gaat. Het album staat namelijk van begin tot eind vol met potentiële hits.

Hits in de dop

Dat betekent niet dat de schijf voelt als één grote herhalingsoefening van grofweg een uur. Lott bewijst op titelnummer ‘Turn It Up’ niet voor een gat te vangen te zijn. Hetzij akoestisch, hetzij elektronisch of meer richting de ballade, de blondine heeft het allemaal behoorlijk goed onder de knie.

Zo is het nummer ‘Cry Me Out’, compleet met pianobegeleiding, rustige drum en achtergrondkoortjes weer van een heel ander slag dan bijvoorbeeld de uptempo track ‘Here We Go Again.’ Daarin zitten veel meer elektronische foefjes als stemvervorming verstopt. De plaat biedt een mooie mix van verschillende uptempo nummers en rustigere liedjes met slechts gitaar- of pianobegeleiding, ondersteund door een lichte beat.

Lichte kost

Voor diepgravende teksten hoef je Turn It Up echter niet op te zetten. Het album staat bol van licht verteerbare songs waarin redelijk standaard tekens als liefde en de loop van het leven centraal staan. Niks dat nog niet eerder gedaan is, niets origineels. Toch maakt het weinig uit. De opbouw van de nummers is zo slim gedaan dat het de luisteraar niet zal storen wanneer deze plaat gezellig opstaat in de woonkamer.

Pixie Lott is een getalenteerde jongedame die nog heel wat meer van haar kunnen zal gaan tonen dan wat ze nu op Turn It Up laat merken. Desalniettemin is dit een dijk van een debuut met nummers die stuk voor stuk terug te vinden zouden kunnen zijn in de hitlijsten. De titel van het album doet het al vermoeden, het volume mag best wat hoger wanneer dit plaatje in de speler zit. Turn it up!