Een met electropop geladen zomer
Groot geworden en in Nederland klein gebleven – relatief gezien dan. Dat is misschien de beste omschrijving van het Amsterdamse duo Persil. Alle belangrijke DJ’s van de BBC dragen ze op handen, maar in Nederland komen ze vaak niet veel verder dan een goed voorprogramma. Dat dit een schande is mag duidelijk zijn, maar nu, met Comfort Noise komt daar hopelijk verandering in. Want met alle opgedane ervaring in Engeland en in Austin, Texas, ligt er een behoorlijk volwassen electro-indierockalbum. En eentje waarmee Persil zichzelf in de kijker zal spelen.
~
Extra laag
Zomers, relaxed, poppy, dromerig, maar bovenal origineel, zo klinkt Comfort Noise. Luister maar eens naar het nummer PS. Ondanks dat het niet het sterkste nummer van de plaat is, brengt het toch een gloed van rust met zich mee. Andere nummers doen eerder denken aan een verbeterde versie van het debuut Duotone. De stem van Martine Brinksma is sowieso karakteristiek en enkele keren herken je een soort van herhalende opbouw. Daarom is een song als Make-Do and Mend een soort van lichte verademing. Het is van een ander karakter dan de indie-electropop die de rest van de plaat domineert. Het is het meest donker klinkende nummer van Comfort Noise en geeft duidelijk aan dat de op het eerste gehoor lichtzinnige klanken extra lagen bevatten.
Hooks
Vooral het melodieuze en de onverwachte hooks maken de tweede volwaardige plaat van Persil tot en heerlijke luistertrip. Breaking the Waves, Light up My Life, Alice Austin, noem ze maar op. Het zijn allemaal uiterst fijne nummers en zoals gezegd: origineel, poppy en melodieus. Denk aan de zomerse kant van Belly, een ultra-poppy Stereolab of het ietwat minder creatieve zusje van Solex. Denk aan sterke songs, verpakt in een fijne dansbare bandsetting. Persil als grote Nederlandse festival-act of niet: Comfort Noise laat de programmeurs en pers achter de oren krabben, want Engeland zat er weer eens niet naast.
