Muziek / Album

Tussen de schuifdeuren

recensie: People Under the Stairs - The Stepfather

Respect is een belangrijk woord in de hiphop. Dat verdien je door je verdiensten, kwaliteiten en senioriteit. Artiesten als Jurassic 5, Ugly Duckling en Edan stellen hun respect voor de vorige generaties zelfs centraal in hun muziek. Ook People Under the Stairs (PUTS) zien het als hun taak als stiefvader de kids met hiphophistorie op te voeden en hommages aan hun helden te brengen.

Als MC’s en producers maken Double K en Thes One al sinds 1998 platen. Met een consistente sound van obscure jazzy samples en frisse ongecompliceerde rhymes. In de tijd dat hun eerste
plaat verscheen werd hiphop uit Los Angeles vooral geassocieerd met gangsta rap. De Bloods & Crips drukken een stevige stempel op het dagelijks leven en daardoor op de muziek. N.W.A. (met o.a. Dr.Dre en Ice Cube) en Ice T zijn er groot mee geworden. Double K en Thes, allebei uit bouwjaar ’77, groeiden op met deze muziek en hielden zich vooral bezig met barbecuen en het kopen van oude platen uit de beginjaren van de hiphop.

Jamboree

~

Ook het klimaat heeft een hoorbare invloed op PUTS. Het zonnige westen vraagt niet om duistere noch snelle beats, maar nodigt uit tot de slome swing. Van al dat buitenzitten word je niet al te actief en spendeer je je tijd liever in de voortuin, achterover leunend rhymes opschrijvend en jeugdherinneringen ophalend. Op The Stepfather wordt er strictly eighties R&B en jazzfunk ingezet en als dat niet voorhanden is, wordt dat wel nagespeeld. Dat leidt tot lekkere niks aan de hand hiphop. Maar ook tot inwisselbare albums. Deze beschrijving geldt namelijk voor elk People Under the Stairs album tot nog toe.

Flex Off kenmerkt de standaardopbouw uit mid-jaren negentig, in Pass the 40 hoor je de kale drummachine uit het eind van jaren tachtig en eveneens Toxedo Rap lijkt met de live instrumentatie afkomstig uit het begin vam de jaren tachtig. Voeg daarbij de expliciete tributes als LA9X (aan de hiphop uit LA) en Letter to the Old School (aan de vaders van hiphop). De vraag dringt zich op of het nu een bepaalde vaardigheid is om die sound zo authentiek te krijgen, of dat de groep ergens is blijven hangen. Hoe vaak kan je een ode aan oude meesters en het geluid van weleer brengen?

Barbecue

De waarheid ligt in het midden. De richting die PUTS kiest is er een die het op feestjes wel goed doet en iedereen een goed gevoel geeft. Maar het zal ze niet op het gouden pad naar succes brengen. Dan maar de weg van de minste weerstand, altijd lekker om op te zetten. PUTS lijkt gedoemd tussen de schuifdeuren op een zomers barbecuefeestje te blijven hangen.