De regie van Treffers

Aldus muziekwetenschapper Lutgard Mutsaers in haar essay Is Everybody Happy?. ‘DIY’ slaat op ‘Do It Yourself’, en het is een hele eer voor een band om op deze manier genoemd te worden in een door OC&W uitgegeven document over de popmuzieksector. Een zeer terechte vermelding overigens, want Mist is er na het goed ontvangen debuutalbum We Should Have Been Stars, de EP Dangerous Words en een samenwerkingsproject met de Spaanse zangeres Una wederom in geslaagd een puik staaltje popmuziek uit de mouw te schudden.

Bull’s eye

De vraag of Mist in staat zou zijn meer prachtnummers te schrijven als het kleine doch magistrale Dangerous Words, kan dan ook alleen maar volmondig positief worden beantwoord. Eigenlijk is het bij de opener Bye Bye al bull’s eye. En zoals het wel vaker opgaat bij een opener, is dit nog maar het begin. Treffers schreef vijftig minuten aan hoogstaand, uiterst persoonlijk materiaal bij elkaar. Een mooi geheel bedekt met een deken van zachte en warme klanken. Meestal vrij ingetogen, maar ook geregeld met wat meer vaart, zoals in het prijsnummer Hips Of The Year. De bijna fluisterende Treffers klinkt soms wat onvast, maar altijd even meeslepend en gevoelig.

In de studio

Zoals je in de filmwereld de auteursfilm hebt, waarin de hand van een bepaalde regisseur ook onmiskenbaar aanwezig is, voelt ook Bye Bye aan als een persoonlijk werkstuk met Treffers als regisseur van een uitstekend op elkaar ingespeelde crew. Er zit een soort vrijheid en ongedwongenheid in deze plaat die je niet vaak hoort. Mist lijkt wars van welke verwachting, hype of tendens dan ook te opereren in de eigen Amsterdamse opnamestudio. Zich, bij het schrijven van het album, ongetwijfeld niet bewust van het feit dat Bye Bye enkele nummers bevat die best meer mensen zouden kunnen behagen dan alleen de wat gevorderde muziekliefhebber. Je zou bijna het woord hitpotentie in de mond nemen.

Exportprijs

Mutsaers had zonder meer gelijk met haar opmerking dat het oeuvre van Mist gekenmerkt wordt door originaliteit en intelligentie. Een verdere specificatie van de muziek van Mist is moeilijk en niet nodig. Ga gewoon eens rustig luisteren naar dit vijftal met dat kenmerkende eigen geluid. Hét voorbeeld dat Nederlandse muzikanten ook best in staat zijn zich op een oorspronkelijke manier te onderscheiden. Dus dit jaar zien we Mist op Lowlands, Crossing Border en Metropolis… toch, dames en heren programmeurs? En wat dacht Conamus van een exportprijsje?