Fantastisch!

-waarin de broer van Eva, Dan Cassidy, viool speelt- kruipt ze ook op het podium in de huid van Eva Cassidy.

Het is een gedurfde stap om in de voetsporen te treden van een artiest die alleen covers zong. Het gaat nog een stapje verder om de liedjes ook live uit te voeren, met de schatbewaarder van het werk van de artiest zelf in de band. Sjoerdsma doet het met verve, gevoel, passie en -vooral- veel kwaliteit.

Exploderen in applaus

De show opent met Sjoerdsma aan de piano en misschien wel het meest bekende liedje van Eva Cassidy: ‘Songbird’. De zaal luistert met ingehouden adem, om bij de laatste noot van het liedje werkelijk te exploderen in applaus. Sjoerdsma kiest bewust grote studiomicrofoons met membranen om zo elk detail door te geven aan de zaal. Daarmee stelt ze zichzelf en haar band extra kwetsbaar op en legt ze de lat hoog. Een niveau dat ze moeiteloos ruim twee keer drie kwartier aankan en ze straalt veel spelplezier uit.

De keuze uit het liedjesboek van Cassidy is niet de weg langs de meest bekende of meest in het oog springende vertolkingen alleen. Nee, Sjoerdsma kiest ervoor om alleen die liedjes te selecteren die haar, net als Cassidy, zelf raken. Zo horen we het fraaie ‘San Francisco Bay Blues’ dat Cassidy graag speelde in Pearls in Annapolis waar helaas maar weinig naar haar zang geluisterd werd. Gelukkig zijn daar wel opnames van bewaard die hopelijk nog zullen verschijnen.

Onweerstaanbaar
Met ‘Tennessee Waltz’, vertolkt met alle vier de musici rond één microfoon, stuurt Sjoerdsma het publiek de pauze in. Na de break, waarbij ook een praatje gemaakt kan worden met de artiesten, krijgen we nog zo’n drie kwartier geweldige muziek uitgeserveerd. Sjoersdma speelt één liedje van eigen hand. Het titelnummer van haar laatste album met eigen liedjes, Drawing Circles, wordt ingeleid en aangekondigd door Dan Cassidy en past prima in de setting. Voor 2015 is een tweede tour in voorbereiding waarbij Sjoerdsma met deze band andere liedjes zal zingen. Ook dan hoopt ze terug te mogen komen naar Roepaen. Die aankondiging maakt direct een stevig bevestigend applaus los.

Dan Cassidy speelt als eerste toegift het liedje dat hij vaak voor zijn zus speelde: het door Django Reinhardt geschreven ‘Minor Swing’, gevolgd door het bijna onvermijdelijke en welhaast mooiste coverliedje dat Eva Cassidy op het repertoire had. Aangezien Cassidy de kracht had om met haar covers mooie liedjes nog mooier te maken, is het door Sting geschreven ‘Fields of Gold’ in de uitvoering van deze dame onweerstaanbaar. Sjoerdsma vertolkt deze parel als afsluiter van het werkelijk fantastische concert. Het publiek trakteert de artiesten voor een tweede maal op een staande ovatie. Terecht.

Live in Nederland:
20 februari Grote Kerk, Emmen
21 februari De Purmaryn, Purmerend
22 februari Energiehuis, Dordrecht
23 februari Theater Voorhuys, Emmeloord
28 februari Mee in Zee Atelier, Den Haag