Met zoveel kwaliteit hoor je mij niet klagen

I Love You but I’ve Chosen Darkness werd in 2002 opgericht door voormalig Windsor for the Derby-leden Jason McNeely – die de band inmiddels al weer schijnt te hebben verlaten – en Christian Goyer. Versterking werd gevonden in Ernest Salaz, Timothy White en bassist Edward Robert, tevens bassist/toetsenist in het postrock/electro/pre-industrial gezelschap van hun beroemde stadgenoot Paul Newman. ILYBICD’s debuutalbum werd geproduceerd door niemand minder dan voormalig Ministry bassist/producer Paul Barker, die de band een sound heeft aangemeten die nog beter aansluit bij het jaren tachtig-geluid dan Interpol en Editors al deden. Kan dat dan? Ja, dat kan. Luister maar eens naar de holle drums en de ruimtelijke vocalen (die zo nu en dan wel iets weg hebben van die van New Order zanger Bernard Sumner).

Een graantje meepikken

Wat dat betreft is Fear Is on Our Side heel wat anders dan ILYBICD’s in 2003 verschenen eerste ep, die vooral klonk als een mix van postrock en muziek zoals wij die nu kennen van Arcade Fire, Wolf Parade en misschien een vleugje dEUS. Niets wees er destijds op dat ILYBICD zich zou ontwikkelen tot een nu-wave-band (met postrockinvloeden!). Als ik heel eerlijk ben, ik krijg er een beetje een nare smaak van in mijn mond. Een band die in zo’n relatief korte periode haar sound zo drastisch wijzigt en dan ook nog eens ‘heel toevallig’ naadloos aansluit bij de laatste trend, het lijkt een typisch geval van ‘hoe-kunnen-we-een-graantje-meepikken-van-die-jaren-tachtig-revival?’.

Wat niet wil zeggen dat Fear Is on Our Side geen goede plaat is, want dat is het dus wel. Vernieuwend? Allerminst, maar met Fear Is on Our Side heeft ILYBICD wel een van de betere nu-wave platen van de afgelopen jaren afgeleverd. Wat zeg ik: ILYBICD heeft nu al meer diepgang dan Interpol en Editors ooit zullen krijgen (maar die verstaan de kunst van het schrijven van hits beter, en daarmee bereik je dus wel een groter publiek!). De hoogtepunten: Lights, het esoterische, bijna Godspeed You Black Emperor-achtige The Owl, dat overigens fungeert als intro voor het schitterende Today (postrock met new wave feel..erg mooi!!) en het prachtige instrumentaaltje Fear Is on Our Side. Er dan staat er zelfs nog een potentiële hit op, According to Plan, een nummer dat met het grootste gemak kan concurreren met het beste materiaal van Interpol en Editors (en daar qua sound dan ook nauw op aansluit). Wat wil een mens nog meer. Originaliteit misschien? Ach, zolang de composities van dit hoge niveau zijn zul je mij niet horen klagen.