Muziek / Album

Het verveelt niet snel

recensie: JP DeKlerk – Old Cold Church Road

Heaven, een van Nederlands meest toonaangevende muziektijdschriften van Nederland, zette mij op het spoor van de op handen zijnde release van de parel Old Cold Church Road van Middelburger Jan Piet DeKlerk. Echte Americana muziek uit Zeeland.

Tot nu toe speelde Jan Piet DeKlerk vooral een belangrijke rol in de Pete Seeger tribute band, JP & The Seeger Session Band. Toen hij een tijd geleden een eerste liedje schreef rees al snel de vraag om dit nummer en meer op te nemen. De opnames vonden plaats in Eindhoven en zijn in Nashville gemixt. Alles is volledig in eigen beheer samengebracht op dit debuutalbum als soloartiest.

Thuiskomen

Wie kennismaakt met het album Old Cold Church Road wordt verwelkomd door het openingsnummer ‘Home Town’. Een compositie in een uitvoering die de luisteraar direct omarmd en inpakt. Een nummer dat voelt als thuiskomen, wanneer je het album opnieuw opzet. Als je hier als Americana liefhebber niet voor valt, dan ben verloren voor de rest van het album. DeKlerk heeft dit liedje direct een van zijn grootste troeven ten gehore gebracht. Maar laten we er direct aan toevoegen veel nummers op dit album niet veel onderdoen voor deze opener.

De zeven nummers die dit album telt zijn allen van een uitzonderlijke compositorische kwaliteit. De uitvoering doet de traditie van de Americana eer aan en laat de eigenheid van DeKlerk schitteren. Een eigenheid die maakt dat je de muziek na een aantal keren luisteren herkent als zijn muziek.

DeKlerk wordt bijgestaan door een band met een grote verscheidenheid aan instrumenten: elektrische gitaar, mandoline, pedel-steelgitaar, basgitaar, percussie, accordeon, viool en mondharmonica. Zelf speelt hij de akoestische gitaar, terwijl zijn dochter Lonneke de achtergrondvocalen voor haar rekening neemt. Alles bij elkaar zorgt deze begeleiding voor een zeer warme en rijke klank zonder ergens te volgepropt te klinken.

Mooiste van het moment

Het album Old Cold Church Road telt zeven nummers, terwijl het liedje dat het verhaal vertelt over de hoesfoto er niet eens op staat. ‘Dust’ is wel terug te vinden op YouTube en ontstond na de opnames toen DeKlerk zocht naar een passende foto voor de hoes.

‘Home Town’ gaat terug naar de jeugd van DeKlerk, het jaar 1977 met daarin verhalend over het legendarische Led Zeppelin nummer ‘Stairway To Heaven’ waarvan zelfs het thema een plaats vond in het eerste deel van het liedje. ‘Power of Song’ is de meest uitbundig song van het album waarin DeKlerk in de hoge regionen eventjes doet denken aan de stem van Rod Stewart met zijn rauwe randje. Het mooie ‘For You’ draagt hij duidelijk op aan zijn levenspartner, echtgenote en moeder van Lonneke. Een warme tekst waaruit veel dankbaarheid en warmte klinkt. Toch blijven niet alle liedjes dicht bij huis. In ‘Break the Chain’ wordt verteld over de angst en bedreiging van onze verworven vrijheden. Het geweld dat heerst en leiders die dat weten te trotseren als Nelson Mandela, Martin Luther King, Jezus en Mohammed.

Zo verzorgd als het album klinkt is ook de verpakking met voor ieder lied een tekstvelletje. Een eerpakking die recht doet aan deze release mag gerekend worden tot een van de mooiste Americana albums van dit moment en wie weet, zelfs wel van dit jaar.

In november gaat hij met band op tournee. Ik kan haast niet wachten tot ik een volledig concert van JP DeKlerk met zijn band mag bijwonen. Ondertussen draai ik dit album vele malen om maar te blijven genieten. Vervelen zal het niet snel!