Het nieuwe rijden
Gedichten op muziek. Kan dat? Jack Poels, zanger van Rowwen Hèze, doet met gelegenheidsformatie Herberg de Troost een poging. En die slaagt! Hij schreef de gedichten voor Dagblad de Limburger. Toen ze af waren, leken ze ’toch weer’ op songteksten. De zanger vroeg vervolgens bevriende muzikanten melodieën aan te leveren. Dat verliep voorspoedig. Langs de weg is daarvan het klinkende bewijs.
De plaat wijkt in bepaalde opzichten af van het materiaal dat Jack Poels doorgaans maakt. Zo zijn de gedichten Nederlandstalig en de teksten van de cd dus ook. Verder nemen Skinnie en zijn broer Mo Jones nogal wat composities voor hun rekening. Bij Rowwen Hèze schrijft Poels zelf het merendeel van de teksten en de muziek.
Oog voor het kleine, het fijne
~
Toch zijn de verschillen ook weer niet zo heel groot. De thematiek die de teksten van Rowwen Hèze kenmerkt, hoor je ook in de herberg terug. Verlangen naar een tijd of plaats waar je nu niet bent en een unheimisch gevoel van eenzaamheid. Neem bijvoorbeeld ‘Miami’. Dat is helemaal niks voor Poels. Het is er weliswaar vergeven van de ‘alarmerend mooie vrouwen, kort gerokt en superstrak’, maar dat wil niet zeggen dat je er thuis bent. De opluchting is dan ook groot bij het zien van de groene luifel van een Ierse pub. Die ironie voorkomt dat de maaltijden die Herberg de Troost serveert te zwaar op de maag liggen.
Voor de eenzaamheid heeft de waard zich trouwens toch een Limburgse oplossing veroorloofd: ‘oeit wer ik schriever, dan bin ik noeit mier allien.’ Helaas is dát niet voor iedereen weggelegd. Voor Jack Poels wel!
Lees ook het interview dat 8WEEKLY met Jack Poels had.
Joost Festen 
Marc Royce 
