Een krachtige stap in de richting
“Daft Punk is playing at my house…” Dat wat James Murphy (van LCD Soundsystem) vorig jaar over menig festivalweide brulde, is precies waar het piepjonge Goose aan doet denken. Op hun debuut Bring it On werken de heren van dit Belgische gezelschap in het kielzog van Soulwax, Daft Punk en het al genoemde LCD Soundsystem. Bands met een hoog niveau, maar Goose weet dat niveau in meerdere nummers te evenaren. Het moge duidelijk zijn: na een moeilijke periode met weinig aanwas komen de inventieve zuiderburen weer op stoom.
De oplettende luisteraar heeft ze in 2002 kunnen spotten tijdens de finale van Humo’s Rock Rally, die ze dat jaar wonnen. Vier jaar later heet de band nog steeds Goose, maar what’s in a name, nietwaar? Belangrijker is dat er in de tussentijd veel is gebeurd. Zo had gitarist Dave Martijn een tijdje de broertjes Dewaele als werkgever, zodat hij tijdens de Any Minute Now-tour een kijkje kon nemen in de inspirerende keuken van Soulwax. Hierdoor is de prenatale fase van Goose definitief voorbij en het AC/DC-geluid verdwenen. Bovendien wist Goose met de opgedane kennis een kleine hit – Black Gloves – te scoren in Engeland. Dit resulteerde weer in een deal met Skint, het label van onder andere Fatboy Slim. Mede dankzij de hulp van Placebo-producer Teo Miller verscheen onlangs het destillaat: Bring it On.
Fris of nieuw
Met de inspiratie uit het o zo grote, maar nooit op waarde geschatte Soulwax, maakten de vier jongens uit Kortrijk een uiterst interessant debuut. Een debuut vol dansbare ritmes, fijne electro en hier en daar een beetje rock. Toegegeven, de voorbeelden van Goose zijn klaar en duidelijk te horen in het resultaat. Maar Goose voegt hier het typisch Belgische geluid aan toe, het geluid dat ook Outside the Simian Flock van Millionaire kenmerkte. Ofwel lichte gekte, tegendraadse klanken, veel tempowisselingen en genoeg variatie om lang te kunnen boeien. Dat geeft Goose een eigen smoel.Stap in de richting
Het eigen geluid. Dat is waarmee Goose de aandacht opeist en wat het debuut van de band groot maakt. Groot genoeg om zich in de toekomst in de internationale kijker te spelen. Nu nog niet, want daarvoor is Bring it On hier en daar nog te vlak. Hoewel nummers als Audience, British Mode, Everybody en het instrumentale Black Gloves staan als een huis, krijg je het gevoel dat er meer in zit, dat nog niet alles er helemaal is uitgekomen. We hebben er echter alle vertrouwen in dat de volgende plaat makkelijk naast de genoemde voorbeelden kan worden gezet, of zelfs hoger. Want Bring it On is een krachtige stap in de goede richting. Hulde aan de Belgen.