De wedergeboorte van een leider

De Lage Landen betekenen veel voor Perrino. In de Verenigde Staten kraait er geen haan naar het werk van de man uit Boston. In Vlaanderen daarentegen was het liefde op het eerste gezicht. Met nummers als Like a Criminal, Hum en We all have Problems veroverde The Sheila Divine vele harten. Uitverkochte shows, een laaiend enthousiast publiek: voor de bebrilde schreeuwlelijk was het hier telkens een beetje thuiskomen. De harde melancholische nummers doen denken aan Gorki, de band waarvan zanger Luc de Vos z’n zijproject Automatic Buffalo zelfs naar een nummer van The Sheila Divine doopte. Met het nieuwe album kunnen ook Nederlandse muziekliefhebbers zich verdiepen in Perrino’s nieuwe band.

Geen looks, maar muziek

In 2003 stopte The Sheila Divine, in 2004 bracht Perrino met Dear Leader z’n tweede album uit. Nu kunnen ook wij genieten van dat album, All I Ever Wanted Was Tonight. En genieten doen we zeker. De titeltrack is een uitstekende opener die perfect past in het rijtje oerdegelijke singles die we kenden van The Sheila Divine. Ook Raging Red is een bijzondere single die de kwaliteiten van Dear Leader blootlegt. Aaron Perrino is een uitstekende zanger met een ietwat apart stemgeluid, die zich de ziel uit zijn lijf schreeuwt. De gitaren loeien als in de beste songs van Soulwax
en het aanstekelijke ritme zorgt ervoor dat je moeilijk stil kan blijven zitten. Billion Served is een puike stadionrocker avant la lettre. Young Hearts, Culture Vultures en Corroded Anchor zijn sterk. In dit laatste nummer vertoont de muziek zelfs wat raakvlakken met U2. Nadien wordt het tempo op de plaat helaas teruggeschroefd: Resurrection Hill krijgt nog een mooie finale, maar Nation gaat volledig de mist in. Bij Dear Leader moeten ze het niet van hun looks hebben, maar de meeste nummers staan wel als een huis. Dat is wat telt op plaat én on stage.

Flauw slot

Ook al heeft het album een aantal prachtige liedjes, de plaat weet helaas toch niet tot het einde te boeien. De laatste nummers zijn niet geheel belabberd, maar ze overstijgen de middelmaat zeker niet. Het geluid dat zich voortspruit uit de gouden strot van Perrino is altijd aangenaam om horen, maar de muzikale omlijsting is saai en de nummers ben je snel vergeten. Het flauwe slot betekent daarom toch een kleine smet op een verder goede plaat.

Desondanks was hij het lange wachten waard. De lat werd door The Sheila Divine natuurlijk zeer hoog gelegd, maar met enkele songs komt Dear Leader toch aardig in de buurt. De fans die Aaron Perrino overstelpten met mails om de plaat hier toch uit te brengen, zullen vast niet ontgoocheld zijn met All I Ever Wanted Was Tonight.