Beste nederpopalbum?

Het album opent met ‘A Dog and Pony Show’. Jazztrompettist Eic Vloeimans vult de groep in dit nummer aan met een lekkere solo. Het is het begin van opnieuw een album vol popliedjes met referenties naar The Beatles. Coparck heeft op dit album duidelijk de koers gevolgd om zoveel mogelijk franje weg te laten en de kracht van de liedjes voor zich te laten spreken. Tien pure popcomposities prijken op dit album. Gezien de kwaliteit ervan hadden dat er best nog meer mogen zijn. De ruim vijfendertig minuten muziek zijn namelijk in een oogwenk voorbij.

Meerstemmige zang

Een van de sterke punten van Coparck deelt de groep met haar grote voorbeeld The Beatles. De zang is vaak meerstemmig in plaats van dat er ‘gewoon’ achtergrondzang wordt toegevoegd. Luister naar een willekeurige track zoals ‘The Moonset’, en hoor waar Coparck de mosterd vandaan haalt, zonder te kopiëren overigens. Het kenmerkende stemgeluid van Odilo Girod treedt hiernaast ook regelmatig sterk op de voorgrond, zoals in ‘Waiting for’.

De band speelt over het algemeen heel ingetogen met af en toe wat tempoverhogingen, rockinvloeden en jazzinjecties – zoals in het titelnummer – die het kwaliteitsniveau verder verhogen. Dat dit een van de beste popbandjes van Nederland is, wordt door menig criticus onderschreven. Coparck doet met A Dog and Pony Show een duidelijke gooi naar het predicaat ‘beste nederpopalbum van het jaar’. Als ze dat krijgen is dat verdiend, zeker gezien hun staat van dienst. Het zou natuurlijk nog mooier zijn als de band internationale bekendheid krijgt. De kwaliteit is er zeker!

Coparck live:

Woensdag 4 november: Vera, Groningen
Vrijdag 20 november: Patronaat, Haarlem
Vrijdag 11 december: Speakers, Delft