Brief aan muziekrecensent Sanne

Hoi Sanne,

Jammer dat je gisteren niet mee kon naar Lilith van de Amerikaanse operazangeres Claron McFadden in theater Bellevue. Geloof jij dat Adam voor Eva nog een andere vrouw had?

De opstelling op de vloer is een soort nachtclub. Man achter de piano, vrouw aan een tafel en soms zingend naast de piano en een groot scherm. Bij binnenkomst wordt het publiek verwelkomd met het lichte pianospel van Dimitar Bodurov. Als jij er bij was geweest had jij, als muziekrecensent, aan mij kunnen vertellen wat hij speelde.

Claron is Lilith. Ze staat in de club en vertelt haar geschiedenis. Lilith is krachtig, zelfverzekerd en eigenwijs. Ze wil zich niet onderwerpen aan Adam en eist gelijke rechten. Volgens een bepaalde Joodse traditie is zij de eerste vrouw van Adam en gelijktijdig, en gelijkwaardig aan hem, geschapen.

Adam vertelt vanaf het scherm over zijn mislukte liefde. Jeroen Willems ziet er als Adam vermoeid uit, oud en getergd. Hij heeft zich geschikt in zijn lot en heeft vrede met een goede en degelijke vrouw als Eva. Maar diep in zijn hart wil hij Lilith terug, zijn grote liefde.

Sopraan McFadden zet een powerwoman neer. Lilith is een vrouw van nu, die weet wat ze wil. In alles is het contrast met Adam erg groot. Hij is alleen te zien op het scherm in close up, terwijl Lilith rondloopt in de club en zich expressief uit. Zij is een donkere schone, hij een vermoeide blanke man.

Lilith is een emotioneel geladen muziektheatervoorstelling die klassieke muziek, jazz, sampling, toneel, film en poëzie combineert. Het pakt je en laat je niet meer los door. Lilith houdt je een spiegel voor over de man-vrouwverhouding. Zet je aan het denken. Ik twijfel nog wat ik van de muziek vond. Jij had mij jouw visie hierop kunnen geven. Oh ja, en dit keer was God geen dj, maar de pianist.

Groeten,
Jella