Ongekend talent
Familie van Curtis Mayfield is hij niet. Sterker nog, zijn naam is niet eens een referentie aan grootheid Curtis. In het televisieprogramma De Wereld Draait Door vertelt singer-songwriter in het folkgenre Kees Veerman, ook al geen familie van Piet, aan presentator Matthijs van Nieuwkerk dat zijn artiestennaam Case Mayfield is omdat ‘zijn moeder hem uitpoepte op een veld’. Een compleet album moet nog uitkomen, maar een behoorlijk veelbelovend EP’tje is er al wel.
De 23-jarige Amsterdammer Case Mayfield begon zijn carrière bij het Amsterdam Songwriters Guild. Na zijn eerste optreden was Mayfield niet erg te spreken over wat hij neer had gezet. Collegae spoorden hem echter aan om toch door te zetten. Hij bracht het tot de finale van de Grote Prijs van 2010, alwaar hij de MCN Publieksprijs mee naar huis nam. Na lang zwoegen maakte hij zijn eerste EP, genoemd naar zijn artiestennaam: Case Mayfield. En het is niet zomaar een singer-songwriter, die Mayfield.
Krachtig en breekbaar
~
‘At All’ is in tegenstelling tot zijn voorganger veel rustiger. Vrijwel direct komt de mondharmonica het nummer in, wat een soort ‘Tom Sawyers Mississippisfeertje’ aan de track geeft. De teksten zullen qua melodie een flinke bel doen rinkelen bij menig luisteraar. De song heeft namelijk exact hetzelfde metrum als volksklassieker ‘Vader Jacob’. Mayfield steekt het stoffige Hollandse liedje in een compleet nieuw en bijzonder goed folkjasje.
Het derde liedje op de plaat is misschien wel het mooiste liedje. ‘Alright Louise’ is een heel klein en bijna breekbaar liedje waar de zang absoluut centraal staat, slechts begeleid door akoestische gitaar. Een perfect gekozen solo doet halverwege het nummer zijn intrede en blijkt tevens uitgeleide te zijn. Slechts een laatste keer klinkt het melancholische refrein. Mayfield bewijst een dijk van een stem te hebben.
Poëzie
De tekstschrijverskunsten van de Amsterdammer zijn weergaloos op zijn eerste EP. De toon door het gehele plaatje heen is behoorlijk donker, emotioneel en soms zelfs somber. ‘Chickenheartedness’ is pure poëzie. Mayfield schroomt geen moment en gunt de luisteraar een kort kijkje in zijn eigen ziel. Het is dan ook niet voor niets dat hij reeds vergeleken werd met grote namen als Tom Waits, Elliott Smith. Zelfs Bob Dylan werd er even bijgehaald.
Het vijfde en laatste nummer, ‘Our Mother’, is welhaast net zo mooi als ‘Alright Louise’ en qua tekst vrijwel net zo poëtisch als het voorlaatste lied. Nog een laatste keer op de schijf bewijst Mayfield zijn gitaar- en zangkwaliteiten. Een bewijs dat overigens helemaal niet nodig was geweest om de luisteraar te overtuigen.
Het gelijknamige EP’tje van Case Mayfield is onwaarschijnlijk goed. De jonge Amsterdammer laat zich van zijn gevoelige kant zien, laat zijn stem op krachtige en op breekbare momenten kraakhelder klinken en laat zijn gitaar de perfecte begeleiding geven. Mayfield is een getalenteerde jonge hond met de kunde van een door de wol geverfde muzikant. Het is wachten op het eerste volwaardige debuutalbum. Nee, niet wachten op, eerder smachten naar. Complimenten!
Livedata:
24 februari Bitterzoet Amsterdam
5 maart De-X Leiden
6 maart Expo Canvas Amsterdam
9 maart Paardpop Zwolle
12 maart Patronaat café Haarlem
20 maart Tweetakt Festival Utrecht
