Muziek / Album

Leuk, maar anders dan vroeger

recensie: Bonnie 'Prince' Billy Sings Greatest Palace Music

Will Oldham, de grote man achter Palace Brothers, Palace Music en Palace Songs komt in zijn huidige verschijning met een verzameling van zijn beste liedjes uit zijn Palace-periode. Althans de beste liedjes volgens zijn fans. Als Bonnie ‘Prince’ Billy reisde Oldham met zijn gitaar onder zijn arm af naar Nashville, hometown van de country. Aldaar trommelde hij een aantal sessiemuzikanten op, om het reeds gedane opnieuw op te nemen. Oude Palace-songs in een nieuw jasje. In hoeverre dit jasje lekkerder zit dan de oude is nog maar de vraag.

~

De singer/songwriter uit Louisville, Kentucky trad voor het eerst in het zonlicht met de groep Box of Chocolates, maar verwierf grote roem toen hij in 1993 met enkele leden van de cult-band Slint als Palace Brothers verscheen. Zijn zogeheten ‘country noir’, vanwege de teksten over drankmisbruik, incest en religie, sprak een grote groep aan en maakte van Oldham een van de aanvoerders van de alt.country-beweging. Oldham bleef van pseudoniemen wisselen en sinds een aantal jaren teistert hij tere harten in de verschijning van Bonnie ‘Prince’ Billy.

Schone liedjes

~

Deze muzikale bloemlezing van Palace is niet de eerste verzamelaar van Oldhams werk. Eerder verschenen al Lost Blues and other Songs en Guarapero/Lost Blues vol. 2. Maar alsof Oldham zich heeft gerealiseerd dat het gewaagd is om nog een compilatie uit te brengen, heeft hij daarom de songs opnieuw opgenomen. Waarbij hij de lat behoorlijk hoog legt. Hij pakt de song van vroeger, die de fan juist in die uitvoering heel mooi vindt en maakt er iets nieuws van. De reactie kan dan twee kanten op. Of het is fantastisch en mooi of het is zonde van het schone liedje.

Jammer

Bij het eerste nummer slaat de meter uit naar de kant van ‘zonde’. New Partner, ooit schitterend gedaan met een simpele muzikale bezetting, is in de nieuwe variant een nietszeggend liedje. Oldham en zijn sessiemuzikanten hebben het nummer op de meest makkelijke manier kapot gemaakt. Ook in de nieuwe versie van het normaalgesproken wonderschone You Will Miss Me When I Burn doet Oldham geen enkele poging om gevoel in zijn stem te leggen. Pas als de mensen uit Nashville pauze nemen gaat de plaat de diepte in, dan wordt het leuk en dan klinkt het op hetgeen je gewend bent van Bonnie ‘Prince’ Billy. Het beste voorbeeld is GulfShores, het B-kantje van de single West Palm Beach. Ook Pushkin is zeer goed te verhapstukken.

Opvulling

Al met al is het voor de echte fan een must om voor deze plaat wat ruimte in de collectie vrij te maken, maar of deze compilatie vaak gedraaid zal worden is een tweede. Want de originele werkjes van Palace zijn een stuk beter binnen te houden. Dan doet Oldham ietwat meer zijn best om de luisteraar te overtuigen en is er geen slappe country-ongein aan toegevoegd. Dan pas is Palace of Bonnie ‘Prince’ Billy op zijn best, nu is er veelal teleurstelling.