Athlete

Hoewel Tourist rustiger is dan de voorganger is er wel duidelijk een lijn die wordt voortgezet. Als je de documentaire op de dvd bij de cd mag geloven zit een deel van de kwaliteit van deze plaat in het werk van producers Victor van Vught en John Cornfield. De bandleden spreken van een rijker geluid en het beste wat ze op dit moment konden maken. Dat beste ligt dan wel verdraaid dicht bij datgene wat Coldplay en Keane doen en de afgelopen jaren flink geld mee hebben verdient. Toch heeft Athlete wel iets eigens. In de nummers op Tourist is zo nu en dan een lichte dosis funk geslopen. Zoals in het titelnummer, dat zich daardoor weet te onderscheiden van een band als Coldplay. Deze funk is deels te danken aan bassist Carrey Willets, die hierdoor de plaat wat verder weet te trekken qua geluid. Soms heeft de band iets weg van een wat treurige versie van de Ierse band The Thrills, die zijn inspiratie haalt uit de Amerikaanse West Coast-muziek, zoals in If I Found Out en Yesterday Threw Everything At Me.

Strijken kan soms wel saai zijn

Single Wires is echter wel een typisch Coldplay-achtig nummer, met veel strijkers en koortjes die natuurlijk zijn opgenomen in de Abbey Road Studio. In de nummers Chances en Street Map zit ook een flinke dosis strijkinstrumenten, waarbij het in het eerst genoemde nummer wel goed past bij de hardere aanzet van de band in het refrein. De verrijking van het geluid zit duidelijk in het geluid van de toetsen, waar de band zelf terecht trots op is. Half Light, If I Found Out en Modern Mafia worden met iets meer tempo gespeeld en de sfeer blijft wat treurig. Het grootste nadeel van de nummers van Athlete is dat ze soms wat te lang duren en doordat de liedjes een treurige stemming hebben, wens je soms dat ze wat zouden zijn ingekort.

Voor geen kleintje vervaard

Op de aardige bonus-dvd bij de special edition staan de video van Wires, het eerder aangehaalde interview met de band, live-beelden en nummers van een concert in Shepherd’s Bush. De oudere nummers die hier voor zijn uitgekozen, zijn wel degenen die het best bij de huidige cd passen, waardoor je de lekkere up-tempo single El Salvador toch wel mist. Eén ding is wel duidelijk en dat is dat je Athlete niet zo snel meer zult zien optreden als voorprogramma van een andere vrij onbekende Britse band in een kleine, rokerige club, zoals mij een paar jaar geleden overkwam. Athlete gaat, bewust of onbewust, richting het grote publiek, de grote zalen en het grote geld.