Film / Films

Levenslessen vanuit de boksring

recensie: The Bleeder

Het jaar 1975. Uit de autospeakers schalt You Sexy Thing van Hot Chocolate, de raampjes staan open, de zon schroeit het asfalt en de wind waait door de golvende blonde haren van de chauffeur. Chuck Wepner is op weg naar een gevecht en maakt zich geen zorgen over zijn conditie. De bijnaam van de vooral in New Yersey bekende bokser is The Bleeder, oftewel De Bloeder. Bij een gevecht in de ring springen de wenkbrauwen van Wepner regelmatig open. Tijdens zijn wedstrijden is het gezicht niet alleen rood van inspanning, maar vooral gekleurd door het verlies van bloed uit een scheur boven zijn ogen. De bokser wint door zijn grote incasseringsvermogen de meeste van zijn gevechten. De zorgeloze Wepner laat zich slaan, maar blijft in bijna alle gevallen op de been.

Regisseur Philippe Falardeau maakte eerder Monsieur Lazhar en The Good Lie. De Canadees regisseerde in The Bleeder Chuck Wepner, een amateurbokser die tegen alles en iedereen in bokst. Een rondje sparren met een beer levert geld op, dus stapt hij de ring in. Naast de sportcarrière zijn er de relatieperikelen met zijn tweede vrouw Phyllis. Wepner gaat namelijk bij de geringste aandacht van andere vrouwen vreemd. Phyllis sleept haar man uit de kroeg, waarbij ze niet vergeet het blondje aan de andere kant van de tafel de waarheid te vertellen. Haar man is een “lapzwans en een vreemdganger”, maar van haar! Desalniettemin stapt ze definitief op na het zoveelste avontuurtje en neemt hun dochter mee. En dat juist op het moment dat Wepner de kans krijgt om Muhammad Ali uit te dagen in een gevecht om de wereldtitel. Het is een droom. Ook voor dit belangrijke gevecht traint Wepner nagenoeg niet. Met zijn manager reist hij naar het gevecht terwijl zijn vrouw thuis haar spullen pakt.

Rocky

Elke boksfilm in de bioscoop wordt vergeleken met Raging Bull van Martin Scorsese. In deze klassieker uit 1980, geschoten in zwart-wit, werd bokser Jake LaMotta geportretteerd door Robert de Niro. De gevechten werden van dichtbij gefilmd. Elke losgeslagen tand vloog in een wolk van bloedspetters over het witte doek. De Niro speelde een bokser die aan lager wal raakte. Regisseur Falardeau is het niet te evenaren voorbeeld handig uit de weg gegaan. Het idool van Wepner is Sylvester Stallone oftewel Rocky Balbao. Stallone zou voor zijn films het levensverhaal van Wepner hebben gebruikt. Op aanraden van zijn manager gaat de amateurbokser Wepner na zijn carrière op bezoek bij Stallone. De filmster biedt hem een rolletje aan in Rocky II, maar Wepner verpest de auditie door een teveel aan alcohol en cocaïne. De amateursporter is ook in drugsgebruik grenzeloos. Zoals LaMotta zijn lichaam kapot vrat aan grote hoeveelheden dikmakend voedsel, snoof en zoop Wepner zijn loopbaan naar een roemloos einde.

Blondje

The Bleeder is een knappe film. De gebeurtenissen binnen en buiten de ring worden met rauwe eerlijkheid in beeld gebracht. Liev Schreiber speelt een vriendelijke, verslavingsgevoelige amateurbokser, die voor vrouwelijke aandacht valt. Elizabeth Moss is de burgerlijke thuisbasis, die het natuurlijk verliest van het avontuurlijke blondje in de bar. Het gevecht tegen wereldkampioen Muhammad Ali is het hart van de film. De persconferenties en de trainingen zijn met grote liefde voor de sport gefilmd. De vraag is niet of Wepner zal winnen, de vraag is in welke ronde hij zal neergaan. Uiteindelijk is de uitslag  voor een kansloze sportman, die eenmalig een titelgevecht mag boksen niet erg relevant. Belangrijk is wie er na het gevecht thuis wacht. Met schade en schande leert Chuck Wepner deze belangrijke les.