Gemeentemuseum Den Haag verheft Minimal tot More
.
Een dynamische mix van twee collecties laten zien; dat was het doel van Minimal is More, de tentoonstelling van Minimal Art in het Haagse Gemeentemuseum. Veertig jaar na de eerste Minimal Art-tentoonstelling in Europa, die eveneens in dit museum plaatsvond, is het tijd om terug te blikken op diversiteit binnen de minimalistische kunst. Is deze uitdaging geslaagd?
Sol LeWitt, Alle driedelige variaties op drie verschillende soorten kubussen, 1968. Lakverf op hout, 24x132x116 cm. Collectie Lafrenz Hamburg
Ja: alle ingrediënten voor een goede overzichtstentoonstelling zijn in het Gemeentemuseum aanwezig: een geschiedenis, een geschikt gebouw, een goede collectie – en nóg een goede collectie (de collectie Lafrenz uit Hamburg). En belangrijker nog: een opstelling die de bezoeker de rijkdom van Minimal laat zien.
Kleine zaaltjesZo vertegenwoordigen de witte, seriematig tot stand gekomen kubussen van Soll LeWitt geometrische perfectie, terwijl het schilderij van Niele Toroni juist een persoonlijk handschrift van de maker laat zien. De afdrukken van de kwast van Toroni hebben steeds een andere vorm, waardoor ze zowel uniciteit als een spoor van lichamelijke actie van de schilder bevatten. De individuele dimensie die de onregelmatige afdrukken van de kwast hebben, contrasteren zo met de perfecte geometrische vorm van de witte vierkanten.
Ook Günter Tuzina’s Twee hoeken is een tegenhanger van geometrische perfectie. Zijn handelsmerk, de diagonaal, is in dit werk aanwezig binnen de omlijsting van rechthoekige vormen. De witte rechthoeken staan net niet recht op het doek. Sterker dan in het werk van Toroni speelt in Tuzina’s werk de menselijke maat een rol van betekenis. Maar Tuzina laat zijn werk niet zozeer door toevallige vormen bepalen, als wel door de relatieve perfectie van de losse pols.
John McCracken, Hopi, 1989. Lakverf op hout, 244x68x34 cm. Collectie Lafrenz Hamburg
Volgende ruimte: kleur! Glanzend rood. Een structuur van John McCracken, Hopi, staat tegenover een wand waaraan een sculptuur van Donald Judd hangt. Beide werken dateren van 1989. Hopi is gemaakt van lakverf op hout. De kleur rood krijgt een ruimtelijke dimensie door de afmetingen van de structuur en doordat de omgeving erin wordt gereflecteerd. Judds werk laat daarentegen een materiaalcontrast zien: hoogglanzend rood plexiglas omringd door cortenstaal. Het cortenstaal heeft vanwege zijn legering een typische matte roestkleur, die een wisselwerking tussen het glimmende plexiglas en de spiegelende structuur ertegenover oplevert.
More
Het gemeentemuseum laat een tentoonstelling zien waarin je als bezoeker wordt uitgedaagd om verschillende aspecten van Minimal Art te ontdekken. De dynamische relaties tussen de kunstwerken onderling, en de verschillende karakters van de zaaltjes helpen daarbij. Het museum maakt zo optimaal gebruik van zowel het gebouw als de twee collecties. Deze voorwaarden tillen Minimal naar een hoger niveau. Minimal wordt… More.
