Gezellige jongens voor de lol met een grote L
Ja hoor, daar zijn ze weer: in 2012 waren ze nog een hit op theaterfestival de Parade, nu timmeren ze aan de weg met alweer hun tweede avondvullende voorstelling 2. De titel is veelzeggend door zijn eenvoud, en dekt de lading perfect. Toch rijst de vraag na afloop: wat heeft deze cabaretgroep te bieden? In elk geval is niet zozeer inhoud, maar met name de vorm subliem.
Groen
Wie de kleur groen een warm hart toedraagt, komt geheel aan zijn trekken bij ‘Herman’. Het vriendenclubje, bestaande uit Polle, Rob, Benny en Rein, is namelijk gespecialiseerd in het uitventen van een enkel thema, veelal gelardeerd met muzikale mime. Wat dat betreft niks nieuws onder de zon; de
voorstelling is ook nu weer een schitterend auditief spektakel, met zeer mooi uitgewerkte effecten. Waar in het eerste programma de theaterzaal nog werd omgetoverd in een heuse jungle, kan je je nu bijvoorbeeld zomaar ergens diep in de zee wanen. Of op een Schotse heuvel, strijdend tegen een onzichtbaar leger maar met fatale gevolgen. Het is een voorstelling met een veelvoud aan absurde sketches, zonder een duidelijke rode draad. Het programma is afwisselend qua lengte en engagement. Bij sommige stukken wordt iets meer geduld van de kijker gevergd en duurt het even voordat je door hebt wat je ziet. Andere scènes, bijvoorbeeld over een speelgoedketen, zijn alweer voorbij voordat je er erg in hebt. Dat maakt het op een leuke manier onvoorspelbaar.
Geen bedrog
Wat vooral in het oog springt, is dat de jongens zeer goed op elkaar zijn ingespeeld. Een half oog of woord is vaak al genoeg, daardoor loopt de voorstelling als een trein. De jongens kunnen ook nog eens prettig goed zingen, van soul tot gospel tot onvervalste rap. Eigenlijk doen ze alles waar ze zin hebben, waardoor vooral het gehoor rijkelijk bediend wordt. Maar gáát het ook nog ergens over? Nou nee. Er worden geen inhoudelijke statements gemaakt; het zijn vooral grappen die jonge jongens maken als ze buitenspelen en de rollen hebben verdeeld. Die licht verteerbare kost zal wellicht niet iedereen kunnen waarderen – het woord ‘flauw’ of ‘kinderachtig’ zal de kop opsteken – maar wie zich leent voor een avond onbekommerd lachen, doet er goed aan om naar 2 te gaan. Er zijn namelijk genoeg prachtige scenes en liedjes die het de moeite waard maken om deze vier bengels aan het werk te zien. Zeker als het gaat over het liedje over valsmunterij, dat na afloop nog even in het achterhoofd genesteld zal blijven. Wie besluit een kaartje te kopen, komt zeker niet bedrogen uit. Op het kaartje staat weliswaar ‘cabaret’, maar het is meer dan dat. Zien!
