Vijf minuten na afloop is Going In Style vergeten
Voor de remake van Going In Style werden drie oude acteurs gezocht. Hollywood heeft geen uiterste houdbaarheidsdatum, dus waren er veel gepensioneerde gegadigden voor de rollen. De film verscheen eerder in 1979 met in de hoofdrollen George Burns, Art Carney en Lee Strasberg. In 1979 speelden drie blanke mannen het trio vrienden. Voor de versie van 2016 kreeg Morgan Freeman een van de hoofdrollen.
De gepensioneerde vrienden Willie, Joe en Al hebben in Going In Style een prettig en eenvoudig leven. Ze zorgen voor familie, kijken samen televisie, becommentariëren de beelden, drinken samen een biertje en ontbijten af en toe samen. De week is voorspelbaar en moet dat ook blijven. Door een crisis besluit het pensioenfonds van de drie mannen de geldkraan dicht te draaien. De stapel rekeningen wordt snel hoger en drastische maatregelen zijn noodzakelijk. Een traumatische gebeurtenis van Joe (Michael Caine) zet de drie mannen op het juiste spoor.
Feel good
De acteurs Morgan Freeman, Michael Caine en Alan Arkin hebben lange carrières. Freeman is van 1937 en debuteerde in The Pawnbroker (1964), Caine van 1933 en was voor het eerst te zien in Panic In The Parlour (1956) en Arkin werd geboren in 1934 en speelde zijn eerste rol in Calypso Heat Wave (1957). Het zijn drie stokoude acteurs die prachtige carrières achter de rug hebben en incidenteel nog in een film te zien zijn. Natuurlijk trekken de drie nog fans naar de bioscoop, maar de zalen lopen niet meer vol. Going In Style was een prima project voor de drie acteurs. De film is enerzijds een feelgoodmovie voor de toeschouwers en anderzijds voor de drie iconen een prima vehikel om de carrières wat te verlengen.
Going In Style heeft eenvoudige verhaallijnen. Drie mannen, vriendschappen, kinderen en kleinkinderen en lichamelijke besognes. Voor een rustige oude dag is vooral rust in de portemonnee belangrijk. Juist aan die rust wordt door een pensioenfonds geknabbeld. Willie, Joe en Al besluiten maatregelen te nemen en een bank te beroven. De voorbereidingen, de uitvoering en de afloop van de overval zijn uitgebreid te zien. Geen moment wordt de kijker onthouden, maar bloedstollend wil het avontuur niet worden.
Malheur
Een klein meisje wil tijdens de bankoverval haar pop meegeven aan een van de drie boeven. Natuurlijk wordt het aanbod geweigerd. Bij een line-up komt het meisje weer tegenover overvaller Willie te staan. De vraag is natuurlijk of ze de oude man zal herkennen. Verder speelt er nog wat lichamelijk malheur en krijgt Al (Alan Arkin) een affaire. Het zijn gebeurtenissen die passen in de eenvoudige levens van de vrienden.
Met zesennegentig minuten is Going In Style een korte maar ook langzame film. De verhaallijnen zijn voorspelbaar en geen moment echt spannend. Regisseur Zach Braff benut elke verhaaldraad om de toeschouwer ruim anderhalf uur in de stoel te houden. Het is vooral een film waarin drie heren op leeftijd nog een keer een grote rol spelen. Going In Style heeft net voldoende amusementswaarde om niet te irriteren, maar is vijf minuten na afloop vergeten.
