Costner en het kwaad

In The New Daughter speelt Costner John James die met zijn twee kinderen een oud huis betrekt in South Carolina. Zijn dochter Louisa (Ivana Baquero, Pan’s Labyrinth) vertoont al snel vreemd gedrag. Ze neemt stropoppetjes mee waarvan de herkomst onduidelijk is en komt besmeurd met modder het huis binnen. John ziet zijn dochter vooral als opstandig en zoekt het internet af hoe hij een betere vader kan zijn. Dan blijkt de oorzaak van Louisa’s vreemde gedrag te liggen bij een oude Indiaanse begraafplaats die vlakbij het huis ligt. John gaat op onderzoek uit en doet ontdekkingen die hij nooit voorzien had.

Duivels

The New Daughter is een film met een hoog déjà vu gehalte. In films als The Omen, Poltergeist en het recent verschenen Case 39 krijgen kinderen te maken met duivelse krachten of zijn ze de belichaming van het kwaad. De onschuld van het kind wordt ter discussie gesteld en vormt een spanningsveld. Berdejo moet die bedoeling ook met The New Daughter gehad hebben, maar het ambigue karakter van goed en kwaad is niet goed uitgewerkt. Hoewel John worstelt met het gedrag van zijn dochter en het probeert te verklaren, is het voor de kijker al lang duidelijk dat zij bezeten is. Berdejo strooit met aanwijzingen dat er kwaad in het spel is. De film is amper begonnen en er zijn openslaande ramen, voetsporen van zand en een plots miauwende kat te zien.

Daar komt bij dat het acteerwerk geen aanvulling is op de toch al zwakke verhaallijn. Ivana Baquero is in haar rol van Louisa wat vlak, maar het is vooral de casting van Costner die vraagtekens oproept. Hij moet in zijn rol als John de film dragen, maar meer dan een fronsende en zorgelijke blik krijgt de kijker niet.

The New Daughter is een verfilming van een kort verhaal van John Connolly. Berdejo schijnt alleen het einde aangepast te hebben. Toch blijft de vraag wat de film aan meerwaarde heeft. Ondanks Berdejo’s pogingen de film wat diepgang te geven met thema’s als adolescentie en vaderschap, stijgt The New Daughter niet boven de middenmoot van het horrorgenre uit. Daarvoor put hij teveel uit horrorclichés. Zelfs de mooie cinematografie en het open einde kunnen de film niet redden.