Film / Films

Microkosmos op stelten

recensie: Arthur en de Minimoys (Arthur et les Minimoys)

De Franse meesterfilmer Luc Besson had eigenlijk al afscheid genomen, in juli 2006 kondigde hij zijn pensionering aan. Met Arthur en de Minimoys had hij zijn tiende film en streven gerealiseerd. Laten we maar duimen dat de meester even een dipje heeft gehad en het stokje nog niet overdraagt. Na drie jaar regisseren van achter de computer, met een muis en een nerd die alleen hallo kon zeggen volgens Besson, is het epische sprookje dat actie en animatie combineert eindelijk af.

~

Het megaproject, dat in boekvorm inmiddels drie delen heeft, is geschreven door Besson en Céline Garcia, de bedenker van de Minimoy. Garcia’s vrouw benaderde Besson in 1999 met het idee voor een TV-serie over het milli-volkje maar Besson wilde er een speelfilm voor kinderen en volwassenen van maken.

Arthur is een jongen van tien die opgroeit bij zijn grootmoeder. Daar raakt hij gefascineerd door de overgebleven snuisterijen van zijn grootvader, die op jacht naar een schat is verdwenen. Op de prachtig gestileerde boerderij gaat alles zijn gangetje tot een narrige deurwaarder aanklopt om de achterstallige hypotheek te innen. Met nog achtenveertig uur te gaan beseft kleine Arthur dat alleen de mysterieuze schat uit opa’s aantekeningenboek de boerderij nog kan redden. Hij zal antwoorden moeten vinden op de raadsels die zijn opa Archibald heeft beschreven. Zo vertrekt Arthur naar de wonderlijke wereld van de Minimoys.

Micro-wereld tussen de grassprieten

Vanaf zijn vertrek worden live-actie en animatie versneden. Het minuscule volkje van slechts 2 mm is grappig, spitsvondig en een lust voor het oog. Tussen de grassprieten en ondergronds raakt de tot Minimoy omgetoverde Arthur samen met de stuntelige vriend Bétamèche en de verleidelijke prinses Sélénia al snel verwikkeld in een reeks wervelende avonturen. De queeste van het trio met hun grote ogen, puntoortjes en bizarre kapsel in de wonderlijke micro-wereld leidt door zeven landen naar het verschrikkelijke Necropolis van Maltazard le Maudit. Deze baas van het oorlogzuchtige insectenrijk wil uitbreiden en bedreigt ook het volkje van de Minimoys.

Puur natuur

~

Besson benaderde Pierre Buffin, de Franse special effects specialist van o.a. The Matrix. Zowel Garcia als Besson wilden dat iedereen na de film de tuin in zou lopen om een steen op te pakken, nieuwsgierig naar de Minimoy. Production-designer Hugh Tissandier en zijn team modelleerden de wereld van de Minimoys naar de originele boekillustraties. De computerdesigners waren al drie jaar bezig voordat de modelbouwers aan de slag gingen. De Minimoy-wereld is puur natuur, tot aan de lantaarnpalen in Minimoy stad toe: alle 500 zijn ze gemaakt van gedroogde bloemen. De Necropolis van Maltazard is geheel van steen, metaal en gerecycled materiaal uit de mensenwereld gebouwd.

Franse flair en detaillering

Arthur en de Minimoys is door de Franse flair en detaillering origineel, overrompelend en spannend genoeg voor volwassenen. Sterker nog, de Besson-liefhebber zal hem vaker willen zien om alle wonderbaarlijkheden te ontdekken.
De geweldige ontsnappingsscène van Arthur doet denken aan Taxi, verscholen in het verhaal zitten veel elementen die aan de sage van Koning Arthur refereren en dan zijn er nog tal van visuele elementen die het oog strelen.

De film is rijk, adembenemend en door Besson wederom eigenzinnig gebruikt om een fantasiewereld te scheppen die uniek en zeer persoonlijk is. Besson bewijst dat hij zich ook kan inleven in de kinderwereld. Het sprookje in de microkosmos laat zijn liefde voor esthetiek en fantasie onomwonden zien. Jammer dat de Nederlandse nasynchronisatie verschrikkelijk is, een belediging van het origineel. Wie echt wil genieten is dus gewaarschuwd.