In de greep van Lost

Castaway, de serie. Zo werd aanvankelijk het idee voor Lost gepitched. Omdat iedereen bij netwerk ABC meteen moest denken aan een man met een volleybal op een onbewoond eiland, reageerde niemand echt enthousiast. Tot schrijver/regisseur/producent J.J. Abrams (Alias, Misson Impossible III) en schrijver/producent Damon Lindelof (Crossing Jordan) aan boord kwamen. Want wat als het eiland waar 48 overlevenden van een vliegtuigongeluk strandden niet zomaar een eiland is, maar een mysterieus oord waar vreemde dingen gebeuren?

Pilot van twaalf miljoen

Hoofd Entertainment van ABC Lloyd Braun geloofde meteen in Lost. Na het lezen van de synopsis voor de pilot, door Abrams en Lindelof in vijf dagen in elkaar gezet, stelde hij twaalf miljoen dollar beschikbaar. Twaalf miljoen dollar voor een twee uur durende eerste aflevering van een serie die misschien niet eens zou aanslaan en waarvoor nog niet eens een echt script was geschreven. ABC nam het hem niet in dank af: nog voor de pilot van Lost op tv verscheen, werd Braun op staande voet ontslagen.

Vanaf de allereerste aflevering was Lost echter een doorslaand succes. Naar de pilot keken in Amerika grofweg achttien miljoen mensen: het hoogste aantal kijkers voor ABC in vijf jaar. De serie werd alom genomineerd voor prijzen, waaronder twaalf Emmy Awards, en is inmiddels ook nog eens een internationaal succes.

Niets is wat het lijkt

Mysterie. Dat is de allergrootste kracht van Lost. Net als bij andere succesvolle series van de afgelopen tijd – denk bijvoorbeeld aan Desperate Housewives – komen ook in Lost verschillende genres aan bod: de serie kent drama, humor, actie en spanning. Maar niets is zo belangrijk als de mysteries rondom het eiland en die worden op briljante wijze opgebouwd. Wat schuilt er precies op het eiland? Waar ligt het eiland precies, waarom is het nooit eerder ontdekt en waarom komt er maar geen hulp? Voor de kijker is dit een bron van inspiratie en al meteen na het zien van de pilot heeft iedereen een eigen theorie. Alle inzittenden zijn eigenlijk al dood, op het eiland bevindt zich een geheim onderzoekscentrum, het is iemands droom; op internet gonst het van de geruchten en ideeën. Hoe dan ook, als kijker wil je maar één ding: de volgende aflevering zien om antwoorden te vinden.

Zelfs de overlevenden zijn omringd door raadsels. Elke aflevering maakt de kijker door middel van flashbacks kennis met een ander personage. En al snel wordt één ding duidelijk: niets is wat het lijkt. Het zijn deze mysteries, plotwendingen en aanwijzingen, ondersteund door een geweldige, beklemmende soundtrack van Michael Giacchino, die van Lost niet alleen een ongekend spannende, maar ook nog eens een zwaar verslavende serie maken. Elke aflevering schreeuwt om de volgende.

Casten en schrijven

Naast de vele mysteries kent Lost een sympathieke cast. De veertien hoofdpersonen worden gespeeld door veelal minder bekende acteurs, maar de rollen zijn hen stuk voor stuk op het lijf geschreven. Letterlijk eigenlijk, want in dezelfde periode dat het geheel gecast werd, schreven Abrams en Lindelof de serie. Zo’n vijf weken hadden ze daarvoor en in die periode veranderde het plot constant. Zo zou hoofdpersoon Jack (Matthew Fox) aanvankelijk in de eerste aflevering worden verslonden en deed de Koreaanse actrice Yoon-jin Kim auditie voor de rol van hoofdrolspeelster Kate. Jack mocht uiteindelijk blijven leven, voor Kim werd spontaan de rol van Sun in het leven geroepen.

Dat de serie in zo’n korte tijd geschreven is, is duidelijk merkbaar. Af en toe vraag je je af of de schrijvers zelf wel weten wat er aan de hand is op het eiland. Het verontrustende antwoord luidt: nee, dat weten ze inderdaad niet. De grote lijnen zijn bekend en volgens de makers hebben ze zelfs genoeg stof voor een seizoen of zes. Toch zijn heel veel details rondom het plot nog niet zeker. Dat verklaart meteen ook de vele verschillende genres. Van een komedie via een thriller tot een drama: Lost slingert af en toe van het ene uiterste naar het andere. Stuurloos is de serie echter niet. Want hoe vergezocht en bont de serie het soms ook maakt, Lost weet de kijker altijd aan de buis gekluisterd te houden.

Rode draden

Lost is geen serie om af en toe eens te bekijken. De rode draden die door de afleveringen lopen zijn zo belangrijk dat je de hele serie moet volgen om er echt in op te kunnen gaan. Doe je dit niet en pik je af en toe een episode mee, dan mis je de helft, snap je er waarschijnlijk weinig van en vind je de serie misschien zelfs saai… Door de vele reclameblokken is de serie op tv volgen lang niet alles. Bovendien duurt het steeds een week voor je het vervolg kunt zien. En één ding is zeker: als Lost je eenmaal in zijn greep heeft, wil je zo lang echt niet wachten.

Lost – seizoen 1 is sinds kort als box met 7 dvd’s [55 euro] uitgebracht door Buena Vista, compleet met een bonusdisk met extra’s.