Een suikerzoet Amsterdam

Lex (Egbert Jan Weeber) danst bijna over straat, kan elke vrouw krijgen en woont in een fantasiestad die verdomd veel lijkt op Amsterdam. De zon schijnt, de kleuren zijn vrolijk. Hij wordt ook nog eens verliefd op Ankie (Lidewij Mahler), wiens kleurrijke huis en karakter direct de herinnering oproepen aan haar Franse ‘zusje’ Amélie. Probleem is dat zij – in tegenstelling tot hij – geen enkele behoefte voelt om bij anderen te blijven slapen. Nou ja, probleem? Zijn relatie met de ruimdenkende Ankie komt pas onder druk te staan door de gefrustreerde documentairemaakster Kim (Rifka Lodeizen) die zelf bedrogen is door haar wederhelft. Ze is vastberaden Lex te ontmaskeren als man met bindingsangst.

Vlak geheel

Flirt overtuigt niet met het verhaal. Het uitgangspunt is interessant als klucht of als drama, maar het resultaat is geen van beiden. Soms is het hard lachen – de vreemdgaande Youssef (Javier Guzman) is hilarisch – en soms is het even serieus, maar het geheel blijft wat vlak. Bij vlagen is het zelfs wat langdradig. Ook Weeber overtuigt niet als womanizer. Voor iemand boven de twintig is het onmogelijk om je voor te stellen dat al die bloedmooie vrouwen bij bosjes voor hem vallen. En dat hij daar vervolgens weinig tot niets mee uitspookt.

Cynici

Natuurlijk kun je heel zuur doen over deze bezwaren. De hardcore cynici houden het waarschijnlijk ook geen half uur vol in de bioscoop. Je kunt er ook voor kiezen deze zoete Nederlandse romcom een kans te geven. En je te verliezen in de kleurrijke karakters, het mooie weer en het fijne van de hoofdstad in de zomer. Dat Amsterdam en de liefde in het echt niet zo mooi zijn, dat weet je wel, maar toch overtuigt Flirt je. Voor eventjes.