Film / Films

Een tikkeltje ongeloofwaardig, maar wel leuk

recensie: Tara Road

Na Circle of Friends is Tara Road de tweede roman van Maeve Binchy die naar het witte doek vertaald wordt. Vooral in de VS was het boek – voornamelijk dankzij de aanbeveling van Oprah’s Bookclub – een regelrechte bestseller; ruim vijf miljoen exemplaren gingen daar reeds over de toonbank. Sterke vrouwen die het heft in eigen hand nemen: dames blijven ervan smullen.

~

Na de dood van haar 15-jarige zoon zit de Amerikaanse Marilyn (Andie MacDowell) emotioneel aan de grond. Om schoon schip te maken, zet ze een punt achter haar huwelijk en besluit ze een paar maanden naar het buitenland te gaan. Wanneer ze contact zoekt met Danny Lynch, een makelaar in Dublin, krijgt ze zijn vrouw Ria (Olivia Williams) aan de lijn. Ook zij zit op een dieptepunt in haar leven: haar man heeft haar verlaten voor een jongere vriendin die ook nog eens zwanger van hem is. Als Marilyn vertelt dat ze haar woning wil ruilen met iemand uit Dublin, toont Ria onmiddelijk interesse door haar huis Tara Road aan te bieden. Niet veel later zitten twee elkaar onbekende dames in elkaars woning en in elkaars leven.

Ongeloofwaardig

De totstandkoming van de deal tussen deze twee dames is wel een tikkeltje ongeloofwaardig. Stel je voor: je ligt ’s nachts in bed als je wakker gebeld wordt door een potentiële klant van je echtgenoot, de man die jou slechts enkele uren daarvoor aan de kant heeft gezet voor zijn zwangere minnares. Een voor de hand liggende reactie in dit geval is de beller te wijzen op het absurde tijdstip en haar te adviseren zijn mobiele nummer te proberen. Toch is dit niet de aanpak waar Ria in Tara Road voor kiest. Integendeel: aandachtig hoort ze Marilyns geratel aan. Iets wat volstrekt onlogisch lijkt, aangezien Marilyn pas na enkele minuten begint over woningruil en Ria voor die tijd geen enkele boodschap heeft aan Marilyns verhaal. Ook het feit dat Ria meteen haar huis aanbiedt lijkt nogal onbezonnen voor een moeder met twee jonge kinderen. Overigens is dit niet de enige scène waarbij je je als kijker op het achterhoofd krabt. Sterker nog: het wemelt ervan.

~

Toch zijn deze onlogische momenten niet zo storend dat ze de film verpesten. Tara Road is namelijk een zeer prettige film om naar te kijken. Hoewel drama de boventoon voert, maken de vele luchtige momenten de film toch tot een feel good movie. Grappig is vooral de manier waarop de Dubliners Marilyn ontvangen: alsof ze een of ander buitenaards wezen c.q. filmster is. Het toppunt wordt hierbij bereikt als de moeder van Ria haar uitnodigt om mee te gaan naar het verzorgingstehuis, “want laatst hadden ze een clown, maar waarschijnlijk vinden ze het ook wel leuk om eens een Amerikaanse te zien.” Verder zijn ook de snedige opmerkingen van Ria’s dochter Annie erg geestig. Een humoristische tegenvaller is Ruby Wax die als flamboyante buurvrouw Carlotta schril afsteekt tegen de persoon die zij in haar shows neerzet. Het doet weinig af aan Tara Road, want het is gewoon een leuke, onderhoudende film die menig kijker vrolijk de zaal zal doen verlaten.