Het einde van een sage

De Clone Wars, begonnen in de tweede episode, zijn nog steeds bezig, maar lopen ten einde. Senator Palpatine (Ian McDiarmid) is ontvoerd door de robot-alien General Grievous. Het is aan de Jedi’s Obi-Wan Kenobi (Ewan McGregor) en Anakin Skywalker (Hayden Christensen) om hem, en daarmee ook de Senaat en de Republiek, te redden. Palpatine heeft echter zijn eigen plannen en probeert Skywalker voor zichzelf en voor de Dark Side te winnen, om zo de eerste galactische Republiek op te kunnen richten en alle Jedi’s uit te moorden.

Subliem

Het achterliggende verhaal van Revenge of the Sith mag geen verrassing meer zijn. Het publiek weet al wie er dood gaan, wie er blijven leven en dat Anakin Skywalker inderdaad het pad naar de Dark Side op gaat. Nu pas echter weet het publiek waarom dit alles gebeurt. De eerste trilogie stond niet alleen bekend om zijn (voor die tijd zeker) spectaculaire gevechten, maar ook om het vaak verbijsterende plot. Revenge weet dat bijna te evenaren. De gevechten zijn als altijd weer subliem en, na twee tegenvallende delen op dat aspect, de verhaallijn is op zijn minst gezegd bijzonder.

Complexiteit

Anakin Skywalker was nog nooit zo complex en in tweestrijd als in dit laatste deel. Aan de ene kant is er zijn vriendschap voor Palpatine en zijn verboden liefde voor Padme Amidala (Natalie Portman). Aan de andere kant is er echter zijn trouw aan de Jedi Order en zijn broederliefde voor Meester Kenobi. Hayden Christensen weet deze complexiteit goed uit te voeren en is zichtbaar, en behoorlijk ook, in zijn rol gegroeid. Vooral als eenmaal de stap naar de Dark Side is genomen, krijg je gewoon de kriebels van hem. Zo intens slecht had niemand hem in de eerste twee films verwacht. Niemand had hem echter ook zo vol met liefde verwacht. Het moment waarop Anakin officieel tot Darth Vader wordt benoemd gaat zeker de geschiedenisboeken in. Memorabel is ook het opzetten van ‘dat’ masker.

Ontknoping

Ian McDiarmid steelt de show als Palpatine/de Keizer/Darth Sidious. Zijn transformatie van semi-goedaardige Senator naar de meest duistere Sith Lord is spectaculair en McDiarmid speelt het met erg veel plezier. Ook Ewan McGregor doet het weer erg goed als Obi-Wan Kenobi. Hij brengt vrijwel alle humor in de film. Helaas stellen vrijwel alle scènes met Natalie Portman er in een beetje teleur, het is net of ze minder zin had in dit deel dan in de andere films. Toch speelt haar karakter een erg grote rol in de ontknoping van de trilogie.

Allerbeste

Revenge is veel duisterder dan zijn twee voorgangers, veel volwassener ook. Het was de eerste Star Wars-film die een 13 jaar en ouder filmkeuring kreeg in Amerika, want er vallen doden. Heel veel doden, en niet allemaal op een lieve manier. Over veel sterfscènes gaat zeker nog lang nagepraat worden. Ook de actie in Revenge mag er weer zijn. Meer gevechten in de ruimte en een groot aantal lightsaber-gevechten. Het ultieme gevecht tussen Obi-Wan en Anakin is daarbij zonder twijfel de allerbeste en van grote klasse.

Waardige afsluiter

Het toch wat zoetsappige einde zal voor sommigen een domper zijn op een verder spectaculaire film, maar eigenlijk past het einde perfect bij het einde van één trilogie en het begin van de ander. Revenge haalt het niet bij het niveau van de eerste drie films, maar dat had ook niemand verwacht. Het maakt echter verschrikkelijk veel goed ten opzichte van delen 1 en 2. Een waardige afsluiter van een trilogie en ook een waardige afsluiter van een hele saga. Het zal even wennen worden, een universum zonder Star Wars.