The Constant Gardener
The Constant Gardener is gebaseerd op de gelijknamige bestseller van John Le Carré – bekend van de spionageverhalen. Regisseur Fernando Meirelles (Oscarwinnaar met City of God), snijdt regelmatig sociale thema’s aan in zijn films. Dat móet wel een goede combinatie vormen. En dat is het ook geworden. Met The Constant Gardener levert Meirelles een pareltje af die wederom voor een Oscar gaat.
In een verafgelegen gebied in Kenia wordt de gedreven activiste Tessa Quayle (Rachel Weisz) op brute wijze vermoord. Haar pogingen een gruwelijk complot tussen een aantal farmaceutische bedrijven aan het licht te brengen wordt haar fataal. Haar grote liefde Justin (Ralph Fiennes) weet nauwelijks waar ze allemaal mee bezig was. Na haar dood gaat hij op zoek naar de antwoorden op de vele vragen die hij heeft, een zoektocht die hem de hele wereld over leidt. Daarmee komt hij in aanraking met zoveel bedrog en corruptie waarvan hij nooit kon vermoeden dat het bestond.
Geweldig camerawerk
De film maakt veel gebruik van flashbacks, waarbij er twee verhaallijnen zijn: het leven van Justin en Tessa vóór de moord en de zoektocht van Justin erna. Deze twee verhalen zijn echter zo goed in elkaar verweven dat je dit nauwelijks beseft. Vanaf het eerste moment zit je middenin de film. Dat komt voornamelijk door het goede camerawerk. In het begin, als Tessa en Justin elkaar leren kennen, kijk je nog van een afstandje toe. In de scènes in Kenia wordt er echter vaak gebruik gemaakt van handcamera’s; het beeld beweegt en het is net alsof je zelf door de stoffige straten loopt. Veel mensen die je ziet zijn dan ook geen acteurs, het is gewoon het alledaagse leven dat is vastgelegd.Kleurrijke scènes
Het kleurgebruik verschilt per scène. Bij de vrolijke romantische momenten wordt gebruik gemaakt van warme kleuren, terwijl bij de scènes waarin het verdriet van Justin naar voren wordt gebracht juist de koele grijze en blauwe tinten overheersen. Daartussendoor vind je ook nog kleurrijke scènes in Afrika: rennende kinderen, een markt vol spulletjes, prachtige overzichten van verschillende landschappen. De muziek maakt het helemaal af, de typische Afrikaanse tonen passen perfect bij de setting en zuigen je kompleet mee.
Pijnlijk contrast
Behalve de verschillende kleurstijlen is een ander duidelijk aanwezig contrast het verschil tussen de westerse wereld en Afrika. Je zwenkt moeiteloos van grote kantoorgebouwen naar sloppenwijken en van de golfbaan naar de markt naast de spoorlijn. Dat maakt het verhaal extra wrang. Hoewel gezegd wordt dat het verhaal niet op waarheid berust, ben je je er toch steeds pijnlijk van bewust dat het best wel werkelijkheid zou kunnen zijn. We zien op het journaal immers ook elke dag beelden van honger en armoede, en in The Constant Gardener komt het thema van sociale achterstelling duidelijk naar voren. De film drukt je met je neus op de feiten voor wat betreft de kloof tussen het westen en de Derde Wereld en de macht van de multinationals.
Prachtig
De film heeft een spannend en intelligent verhaal met romantische elementen. Rachel Weisz (The Mummy, About a Boy) en Ralph Fiennes (The English Patient, Schindler’s List) zijn zeer overtuigend als Tessa en Justin. Hun eerste ontmoeting maakt al meteen duidelijk hoe ze beiden in het leven staan en hoe verschillend ze zijn; Tessa als gepassioneerde welzijnsvrouw en Justin als rustige diplomaat met tuinieren als zijn grootste hobby. Het is opnieuw duidelijk dat Weisz en Fiennes zeer getalenteerd zijn en hun rol met passie vertolken. De ondertitel van The Constant Gardener is ‘Love At All Cost’. Dat is een gegeven dat heel duidelijk naar voren komt. Liefde, voor de medemens of voor je partner, het heeft in deze film verstrekkende gevolgen. Het einde is shockerend, indrukwekkend en ontzettend goed. Een prachtig einde voor een prachtige film.