Wisselvallige cult
Als er in de winkel voor een zacht prijsje de director’s finest van grote namen als Tarantino, Peckinpah of John Woo in de schappen ligt, gaat er bij de weldenkende filmfanaat een belletje rinkelen: voor kwaliteit moet je immers meestal diep in de buidel tasten. Veel soeps is het grootste deel van de reeks dan ook niet, een paar boxen zijn echter goede aankopen.
 |
| Straw Dogs van Peckinpah |
De meeste van de cultfilmmakers van de nieuwe reeks regisseursboxen van Dutch Filmworks opereren in het schemergebied tussen pulp en filmkunst; hoe groot dat gebied is, is lang niet altijd duidelijk. De Italiaan Tinto Brass bijvoorbeeld regisseerde een overweldigende hoeveelheid dubieuze erotiek, maar werkte wel met Ennio Morricone en de cameraman van Fellini. Ook filmmakers die hun sporen bewezen hebben zijn niet altijd consequent: zo tref je Abel Ferrara’s filosofische vampierfilm The Addiction aan naast zijn smerige genreklassieker Driller Killer en een typisch staaltje jaren tachtig-pulp, Fear City. Ferrara’s doorbraak Bad Lieutentant en zijn moderne klassieker The Funeral ontbreken, maar al met al vormen de New York-films een prima overzicht van zijn carrière.
Mislukking
Zo representatief is niet iedere box, en bovendien ontbreken meestal de beste films. Zo ontbreekt in Peckinpah’s box The Wild Bunch, terwijl je opgescheept wordt met een Steve McQueen-vehikel en het mislukte The Osterman Weekend. Het beruchte Straw Dogs is van hogere klasse, maar schreeuwt om een betere uitgave. Voor Wes Cravens A Nightmare on Elm Street en Scream moet je ook elders wezen, maar de Craven-box geeft met zijn baanbrekende eerste twee gruwelfilms en de obscure tv-film Summer Fear een uitstekend beeld van zijn vroege carrière. Ook de Jesus Franco-collectie biedt met drie typische jaren zeventig horrorfilms een aardige introductie op het lijvige oeuvre van de Spaanse veelfilmer. Een grotere mislukking is daarentegen de Tarantino-box (de zoveelste), waarop de welbekende Reservoir Dogs en Tony Scotts True Romance (scenario van Tarantino) aangevuld zijn met Sleep with Me, een volstrekt onbeduidende film waarin Tarantino een bijrol speelt – een overbodige toevoeging aan een zwakke collectie.
Kop en schouders
 |
| Bullet in the Head van John Woo |
De enige box die met kop en schouders boven het gezelschap uitsteekt is die van John Woo, wiens beste drie films zijn opgenomen: met deze box haal je drie kleine meesterwerken in huis. Het verpletterende melodrama Bullet in the Head (1992) is duidelijk Woo’s meest persoonlijke film. Het was ook een van zijn minst succesvolle, die nooit gemaakt had kunnen worden zonder het succes van twee oudere films die in de box zijn opgenomen: A Better Tomorrow uit 1986, het prototype voor een nieuw soort misdaadfilm, en een hommage aan Scorsese en Melville, het zinderende The Killer (1989). Woo’s technisch meest hoogstaande Hard Boiled (1990) ontbreekt, maar wie een juist beeld van de hoogtijdagen van deze actiekunstenaar wil krijgen (en wie geen geld heeft voor de superieure Hong Kong Legends-uitgaven), doet er goed aan de collectie aan te schaffen.
Iedere regisseur is met drie films vertegenwoordigd in een vrolijk gekleurde box met begeleidend boekje. De variërende kwaliteit van de films geldt evenzeer voor de uitgaven: sommige films zijn voorzien van fraaie extra’s, andere zijn in beeldvullend formaat op een kale schijf gedumpt. De verpakking is niet van noemenswaardige kwaliteit; verzamelaars slaan de boxen dan ook over, maar gezien de relatief zachte prijs van 14,95 euro vormen de beste uit de reeks een prima en betaalbare introductie.
de EO 
