Buddy / Kitchen Stories

Kitchen Stories (Salmer fra Kjøkkenet)

(Bent Hamer, 2003)

Kitchen Stories gaat over een onderzoek dat in Scandinavië in de jaren 50 gedaan werd naar het keukengedrag van alleenstaande huismannen. Banaal genoeg gebeurde dat als volgt: er werd een observator op een hoge kruk in de hoek van de keuken van een vrijwilliger geplaatst. De onderzoeker hield, als een apathische umpire, met een schetsboek bij waar, hoe en wanneer de huisman zich door de keuken bewoog. Bent Hamer (1956) gebruikt dit absurde, maar waarheidsgetrouwe gegeven als uitgangspunt voor een schitterende komedie waarin een van de Zweedse observators een onwaarschijnlijke vriendschap vormt met zijn Noorse onderzoeksobject, een stugge boer op een afgelegen landgoed. De twee ontwikkelen een bijzondere band, maar al gauw gooien de buurman van de Noor en de werkgever van de Zweed roet in het eten. Met effectief, spaarzaam gebruik van droogkomische, uit het leven gegrepen momenten en een perfect gevoel voor timing toont Hamer zich een meester in de typisch Noorse kunst van de zwijgende humor van mensen die in hun apartheid gewoon zijn, of juist in hun gewoonheid apart. Dit deed hij al eerder in zijn debuutfilm Eggs (1995), waarin hij ook twee oude mannen in een afgelegen houten huis gebruikte voor een even hilarisch als ontroerend portret. Bent Hamer is een van de belangrijkste hedendaagse regisseurs in Noorwegen, maar stortte zich na Kitchen Stories -gelukkig voor hem, helaas voor zijn
cinema-arme land- op een engelstalige productie: Factotum, dat onlangs in Cannes werd vertoond.

Buddy

(Morten Tyldum, 2003)

De andere kant van het beperkte spectrum van de hedendaagse Noorse cinema wordt vertegenwoordigd door Buddy. Het is een film voor, door en met jongeren, en daarom nogal onvolwassen. Het begin is dynamisch, voorzien van een energieke soundtrack met Noorse popmuziek: twee jongens uit Oslo halen halsbrekende toeren uit en filmen elkaar met een draagbare camera. Hun huisgenoot, een huismus met overgewicht, maakt de groep compleet, en al gauw wordt het drietal ze door de nationale tv uitgenodigd om een programma met hun stunts te vullen. De een is een onvolwassen rokkenjager, de ander een onwillige vader, en de derde heeft pleinvrees, dus iedereen heeft een levensles te leren. Jammer genoeg gebeurt dit op zo’n voorspelbare manier, zijn de clichés zo veelvuldig, en bovendien is de hoofdpersoon zo’n onsympathieke puber, dat Buddy na aanvankelijk vermaak meer irriteert. Een vlot tempo en prima acteerprestaties ten spijt- het blijft een zwakke puberfilm.