Het èchte leven in

In R U There onderzoekt David Verbeek hoe een generatie die volwassen wordt in het computertijdperk zich verhoudt tot de echte wereld en vooral tot elkaar. Het thema ligt er nogal dik bovenop, al ademt de film tegelijkertijd een mooi terloopse sfeer. Dat is mede te danken aan de stuurse kop van Stijn Koomen als Jitze. R U There ervaar je grotendeels als Jitzes waarneming: als hij zich met oordopjes in terugtrekt met pompende, hallucinerende muziek op en ondertussen de omgeving in zich opneemt. Of als de camera soms zijn plaats inneemt en je de metropool Taipei door zijn ogen ziet. De filmische afstand tussen Jitze en de echte wereld benadrukt niet alleen dat Jitze met zijn hoofd in een virtuele wereld leeft. Onder zijn ongenaakbare houding schuilt de onzekerheid van een adolescent die niet weet wat hij met zijn gevoelens aan moet. Het verleent R U There een treffend ‘jong’ gevoel. 

Evenwicht

In 2008 brak Verbeek door in het arthousecircuit met Shanghai Trance, eveneens een ‘Aziatische’ film over drie liefdesverhalen in het Chinese Shanghai. De kritiek toen luidde dat Verbeek te weinig afstand wist te nemen van zijn voorbeelden Ming-Liang Tsai (The Wayward Cloud, I Don’t Want To Sleep Alone) en Hsiao-Hsien Hou (Three Times), en te zeer leunde op de inmiddels bekende verhaallijn van de mozaïek van intermenselijke relaties in een Aziatische miljoenenstad.

De keuze voor één hoofdpersoon biedt hier meer ruimte voor verdieping en creatieve vrijheid. Zo speelt de tweede helft van R U There zich deels af in Second Life, waar Jitzes alter ego meer succes heeft bij de onbereikbare Min Min dan in het echte leven. Aardig gevonden, al lijkt de houterige digitale motoriek (ook in een paradijselijke omgeving typen de avatars op een onzichtbaar toetsenbord) gespeend van enige gezichtsuitdrukking, onbedoeld ook wel een ironisch commentaar op de film. Want ondanks een goede voorzet in het scenario – Jitze is getuige van een ongeluk en verliest zijn mentale evenwicht – blijft R U There uiteindelijk toch wat steken in de zorgvuldig neergezette sfeer van miscommunicatie. Het spreekwoordelijke hoge woord komt er niet ècht uit en zo gebeurt er nooit wat. En toch, als je ervoor open staat, biedt Verbeek Jitze wel degelijk een aardse verlossing. Voor zo lang als het duurt.