Film / Films

Gevechten buiten de ring

recensie: The Fighter

Profbokser ‘Irish’ Micky Ward groeit tijdens de jaren tachtig op in een achterstandswijk in Lowell, Massachusetts, een stadje bij Boston. Halfbroer Dicky, vroeger ook talentvol bokser, probeert na vijf jaar gevangenis te fungeren als zijn manager. Volgens Micky’s vriendin Charlene hebben Dicky (een criminele crackverslaafd)e en de rest van het gezin een verkeerde invloed. Micky staat voor de moeilijke keuze hoe zich klaar te stomen voor de strijd om de wereldtitel in het weltergewicht.

Acteur Mark Wahlberg liep al vele jaren met het script van The Fighter onder zijn arm om het te laten verfilmen. Net als de echte Micky Ward groeide hij op met weinig perspectief in een armoedige buurt in Boston te midden van werkloosheid en criminaliteit. Wahlberg zag nog meer parallellen met zijn eigen leven: ook hij was de jongste van negen kinderen, en ook hij had een succesvolle oudere broer.

Canvas

~

Het werd ook tijd voor positieve aandacht voor Lowell, temeer nadat deze voorstad slechte publiciteit had gekregen na de tv-vertoning van de documentaire High on Crack Street (1995), die als een rode draad door The Fighter loopt. Dicky wordt hierin geportretteerd als drugsverslaafde, hoewel hij zelf denkt dat de cameraploeg hem volgt omdat hij ooit bokslegende Sugar Ray Leonard tegen het canvas heeft geslagen. (Sommigen beweren dat Leonard was uitgegleden.)

Regisseur David O. Russell, die met Three Kings en I Heart Huckabees al samenwerkte met Mark Wahlberg, brengt een zeer onderhoudende film. De casting en de acteerprestaties zijn voortreffelijk. Aanvankelijk zou Matt Damon de rol van Dicky op zich nemen en Darren Aronofsky tekenen voor de regie. Damon haakte af; Brad Pitt kwam vervolgens in beeld, maar die wilde niet meer toen Aronofsky besloot liever een andere sportfilm (The Wrestler) te maken. De uiteindelijke keuze voor Christian Bale is een fantastische. Terwijl Wahlberg ter voorbereiding een boksring in zijn achtertuin liet bouwen, twee trainers inhuurde en vijf jaar lang pasjes en bewegingen oefende, moest Bale voor zijn personage de nodige kilo’s afvallen — een kunstje dat hij eerder tot in het extreme flikte voor The Machinist.

Lichaamstaal

~

Met zijn hele mimiek en lichaamstaal leerde Bale zeer overtuigend de drugsverslaafde te spelen. Als praatgrage grote broer geeft hij Micky dwangmatig goedbedoelde tips om zijn opponenten te lijf te gaan. Zo levensecht zou een andere acteur de rol van Dicky niet neer weten te zetten. Op die Oscar en Golden Globe voor beste bijrol valt dus weinig af te dingen. Hetzelfde geldt voor Melissa Leo, die dezelfde prijzen won en eerder prachtig acteerde in Frozen River, als alleenstaande moeder die mensen over de grens smokkelt. Zij is de dominante moeder van het gezin Ward en ziet zichzelf als Micky’s zakelijk manager.

De boksfragmenten zijn gefilmd door een team van HBO, de zender die verantwoordelijk is voor het World Championship Boxing, met als doel de scènes in de boksring een authentieke uitstraling te geven. Er vallen wel de nodige klappen, maar toch zit je te weinig op het puntje van je stoel.

Model

Of dit ook te maken heeft met de uitstraling van Mark Wahlberg, moet ieder voor zich beoordelen. Als boybandzanger leerde hij de allereerste kneepjes van het acteervak als onderbroekenmodel van Calvin Klein. Hij ontwikkelde zich als een altijd gedegen, maar ook wat tweedimensionale acteur. Verrassend goed kwam hij voor de dag in The Departed en als fors geschapen pornoacteur in Boogie Nights, waarin hij bewees dat hij definitief de onderbroek was ontgroeid.

Naast een boksfilm is The Fighter vooral een sociaal familiedrama met gevechten buiten de ring — net als Raging Bull, waarin ook de verhouding tussen twee broers op scherp komt te staan. Die klassieker is superieur, maar The Fighter is een indrukwekkende film, die zonder Wahlbergs inspanningen wellicht nooit was geproduceerd.