Goede titel, minder sterke film

.
De overleden thrillerschrijver Stieg Larsson had een talent voor het bedenken van goede titels. Millennium 2: de vrouw die met vuur speelde, dat klinkt spannend. In Millennium 1: Mannen die vrouwen haten (ook sterk) was te zien hoe Lisbeth Salander (Noomi Rapace) als twaalfjarig meisje haar vader in brand steekt. Het ligt voor de hand dat de film over haar gaat. Duidelijk.
~
Lisbeth Salander speelt in deel één nog een belangrijke bijrol, maar in deel twee is ze gepromoveerd tot hoofdpersonage. Dat is het goede nieuws. Noomi Rapace geeft overtuigend gestalte aan deze gepiercte en getatoeëerde eenling, die computers hackt en slechteriken te lijf gaat alsof het niets is. Dat ze toch geloofwaardig blijft, is te danken aan Rapaces sterke spel en aan de realistische weergave die Alfredson aan deze feministische heldin geeft. Een groot deel van de film verschijnt ze make-uploos, want fel contrasteert met haar gothic uiterlijk in de rest van de film. Het is een makkelijke manier om een personage er kwetsbaar en jong uit te laten zien, maar het werkt wel. Ook opvallend: de behaarde oksel die Rapace aan de camera toont. Die zou wel eens controversiëler kunnen worden dan de lesbische seksscène die eraan vooraf gaat, zeker als de film nog in de Verenigde Staten wordt uitgebracht.
~
Lees hier een interview met Noomi Rapace.