Rudo y Cursi

In de making of op de dvd vertellen ze over de thema’s in de film, die hen als Mexicanen aan het hart gaan: de absurde tegenstelling tussen arm en rijk in het land, de macht van drugsbaronnen en de liefde van de Mexicanen voor voetbal. In hun woorden klinken beloftes die groter zijn dan de film kan waarmaken.

De film van Carlos Cuarón gaat over twee onafscheidelijke broers, die razendsnel carrière maken in de voetbalwereld. Eindelijk kunnen ze voor hun moeder een huis aan het strand kopen. Het ene moment werken ze nog op de bananenplantage, het volgende moment beschikken ze over een schijnbaar onuitputtelijke geldbron. Dat gaat mis natuurlijk, en wel op de meest voorspelbare manier. De keeper, die de bijnaam Rudo, ‘de Bruut’ heeft gekregen, geeft zich over aan zijn gokverslaving. Spits Cursi, ‘de IJdeltuit’, zijn schlemielige jongere broer, begint een zangcarrière en trakteert zijn beroemde vriendinnetje op dure cadeaus. Ondertussen groeien de broers steeds verder uit elkaar. Eén en ander resulteert uiteraard in een wedstrijd waarin ze tegenover elkaar komen te staan.

Vervelende vriendschap

Vanaf de allereerste scène is Rudo y Cursi vervelend. Hoe vaker de onvermijdelijke Gael García Bernal en Diego Luna elkaar broederlijk voor homo uitmaken, hoe minder het werkt. De twee speelden eerder elkaars beste vrienden in Y tu mamá también, maar ditmaal overtuigt hun van testosteron doordrongen broederschap niet.

Aangezien de acteurs de dertig gepasseerd zijn, is het ook niet erg geloofwaardig dat ze door een talentscout worden ontdekt als nieuw voetbaltalent. Dat de scout dat bezwaar zelf ook benoemt, en concludeert dat hij het toch met ze wil proberen, maakt het er alleen maar erger op. Alsof Cuarón een knipoog naar de kijker uitdeelt. Op dezelfde manier redt hij zich uit de voetbalscènes, die zich, op de grand finale na, niet voor de camera afspelen. Liever richt Cuarón zich op het publiek, dat commentaar geeft. Ook dat lijkt een brutaal schouderophalen richting de kijker.

Een betere tweede helft

Komisch bedoelde scènes zijn niet erg grappig, net als de semi-wijze woorden van de talentscout, die de voice-over inspreekt. Pas als de belangrijke voetbalwedstrijd begint, weet Cuarón humor en spanning te combineren tot een aansprekend geheel. In het laatste kwartier leeft de film op, als ware het een voetbalfinale waarin pas laat wordt gescoord.

Het verhaal had een parodie kunnen zijn op de populaire jeugdfilms van Walt Disney, zoals High School Musical, die min of meer gebaseerd zijn op hetzelfde concept: de arme held moet moeilijkheden overwinnen om te ontdekken dat het belangrijkste is om ‘jezelf te zijn’. Met het einde van Rudo y Cursi lijkt Cuarón die weg in te slaan. De broers falen totaal, en de enige die hun moeder een huis aan het strand kan geven, is de gemene drugsbaron die met hun zuster is getrouwd. Het is een glimp ironie die te lang op zich laat wachten. Zoals uit de interviews met Del Toro en consorten blijkt, wil Rudo y Cursi het publiek vooral een bloedserieuze les leren. Houd vol, blijf jezelf en schaam je niet voor je afkomst. Misschien kan Disney er nog wat mee.