Contra: Shattered Soldier
Ooit speelde ik op de Super Nintendo Contra, een spel dat overigens verdacht veel leek op Probotector (of andersom). Nu brengt Konami Contra weer uit, maar dit maal op de next-gen consoles. Meestal gaan dit soort oppoetsbeurten gepaard met ‘nieuwe’ 3D gameplay die fans van het klassieke spel vaak niet kunnen bekoren. Dit is met Contra niet het geval, Konami houdt de actie lekker ouderwets.
Blaren
In Contra kruipt de speler in de huid van Bill Rizer, en moet je weer eens de wereld redden. In vergelijk met de NES en SNES delen zijn de achtergronden nu 3D, maar de actie is strikt 2D. Je loopt met een flink wapenarsenaal door een landschap, dat wemelt van het vijandige tuig. Alles wat in beeld komt is je vijandig gezind, dus dat betekend dat je een paar flinke blaren op je duim van het schieten kan verwachten.
Items
Onderweg kan je uiteraard weer allerhande items oppikken, zoals nieuwe wapens, energie, je kent het wel. Na een geslaagd level volgt uiteraard een ‘stage boss’, en zodra die verslagen is komt er een nieuw level waarin je er weer flink op los kan schieten. Misschien is de gameplay niet een toonbeeld van variatie en originaliteit, maar soms heb ik daar ook totaal geen behoefte aan. Vroeger waren dit soort games geweldig, en waarom nu niet? Is een flinke portie actie tegenwoordig niet meer aan de gamer besteed?Conclusie
Persoonlijk begon ik het spel eigenlijk steeds leuker te vinden naar mate ik het bleef spelen. Op zijn manier is het toch origineel en gedurfd om een spel met dergelijke oude gameplay op te zetten. Het simplistische van het spel werkt voor mij heel verfrissend, in vergelijk met al die shooters waar je duizend en één mogelijkheden hebt. Contra is niet alleen voor de retrogamer een aanrader, maar ook voor de huidige gamer die op zoek is naar een spel met flinke actie. Een spel dat je regelmatig nog eens uit de kast haalt.