Kleine beetjes
.
.
Ter ere van de inhuldiging van koning Willem-Alexander is er een klein boekje van Heinz uitgekomen. In zwart-wit in plaats van kleur en op ongebleekt papier zijn honderd Heinz-stripjes verzameld met als rode draad het koningschap. Heinz viert Koninginnedag, hij wordt tot koning verkozen en maakt kennis met andere koningen, om maar wat te noemen.
Heinz, een creatie van René Windig en Eddie De Jong, is al jarenlang terug te vinden in de krant. Velen zullen hem kennen van de dagelijkse stripjes in Metro of een van de vele andere dagbladen waar hij, met tussenpozen, sinds 1987 zijn opwachting in maakt. In Niks mis met… is een selectie van die krantenstrips gebundeld.
Een hoop Heinz
Sinds 1988 worden de krantenstrips in boekvorm uitgegeven. Er zijn al 24 albums mee gevuld, die zelf ook weer gebundeld zijn in de serie Heinz van H tot Z. Daarnaast is er Heinz, the graphic novel, een 144 bladzijden dik album dat gebaseerd is op het script van de nooit voltooide film Heinz, the movie. Niet te weinig Heinz beschikbaar dus, maar Niks mis met… onderscheid zich door de opzet van de reeks. De krantenstrips zijn namelijk thematisch geordend. Niks mis met de koning is de zesde van tot nog toe acht boekjes, deel zeven en acht hebben ‘vakantie’ en ‘drinken’ als bindende factor – kinderen, golfen, klussen, koken en voetbal kwamen eerder aan de beurt. De lotgevallen (en mening) van Heinz als hij ergens mee bezig is, eigenlijk. Geen doorlopend verhaal, maar losse stripjes van (meestal) drie plaatjes, hoewel er af en toe een paar pagina’s nodig zijn om het verhaaltje te vertellen.
Typisch
Wanneer je Heinz niet dagelijks in de krant opzoekt, kan het gebeuren dat je midden in een opmaat naar een grap terechtkomt. Pas in de volgende aflevering komt de clou, zodat er in de strip van vandaag niet al te veel te lachen valt. Of het kan gebeuren dat er wordt doorgegaan op een voorgaande grap. Leuk, maar je weet dat je iets mist.
Het is niet dat zoiets dagelijks gebeurt in Heinz, maar het stripje is wat dat betreft enig in zijn soort. Het verlangt van de lezer dat die blijft opletten en iedere dag zijn oog erop laat vallen. Hier bieden de Niks mis met…-bundeltjes een uitkomst. Wat bij elkaar hoort staat bij elkaar en alles wat je moet weten is gewoon op te zoeken. Daarnaast zijn Windig en De Jong meesters in gortdroge en veel te flauwe humor. Heinz bekijkt een boekenkast: ‘Niks zelf doen’, ‘Zelf geen kostuums maken’, ‘Niks doen in en om het huis’, ‘Nooit meer slapen’… Dat soort dingen.
Elk voordeel…
De reeks is wel consistent van kwaliteit – geen van de delen komt boven de ander uit, maar ze doen evenmin voor elkaar onder. Alle drie zijn ze een goede verzameling van Heinz-stripjes. Maar hoe leuk Heinz ook kan zijn, vanwege de droogheid, flauwe woordspelingen of absurde wendingen heeft Niks mis met… wel een probleem. Het kleine formaat en de papierkeuze zorgen ervoor dat het allemaal wat minder om het lijf heeft. Het worden een soort wegwerpboekjes. Hoewel ieder deel 100 strips bevat, komt het als minder over. Hoewel dat op zich geen probleem hoeft te zijn, wordt de prijs van de boekjes dan eigenlijk wel een drempel.
De opzet van de stripjes, als ‘grapje voor de dag’, helpt niet mee. Literatuur zou een te groot woord ervoor zijn, en de eeuwigheidswaarde valt ook wel mee. De strips zijn dan ook niet als zodanig bedacht en geschreven. Maar toch, de reeks is een leuk idee, de inhoud goed uitgekozen. Heinz-fans zullen niet teleurgesteld zijn. Maar het leukst zijn de boekjes als je ze van iemand krijgt of cadeau geeft.