De onvermijdelijke consequenties van de liefde
Handel in veren, de postuum verschenen roman van Rascha Peper, had het eerste deel moeten zijn van een tweedelige roman. Haar ziekte maakte dat ze dat doel niet heeft kunnen realiseren. Maar ze heeft het eerste deel als een complete, goed vertelde, spannende en humoristische roman afgeleverd.
We volgen in deze roman de familie rond Henk Bronkhorst, een nogal fanatieke ornitholoog met maar één droom: bewijzen dat het zeldzame Bruijns boshoen nog niet is uitgestorven. Vanuit het heden kijken onder meer zijn vrouw en kleindochter Wendela terug op de tijd waarin hij daarvoor op expeditie ging naar Nieuw-Guinea.
Werk gaat voor het meisje
Langzaam wordt duidelijk welke gevolgen deze individuele obsessie had voor Henks vrouw Minke en het gezin waarin Wendela’s vader opgroeide. Wendela wordt door haar oma ingewijd in de échte familiegeschiedenis. De kille en koude verstandhouding tussen haar opa en oma wordt door Peper met rake beelden beschreven. Waar Henk een echte vakidioot is en ongeremde liefde heeft voor zijn boshoen, zo verlangt Minke naar een relatie met een man die oog voor haar heeft. Ze vindt er één, maar ze kan die relatie natuurlijk niet openlijk delen.
Ook Henk volgen we op zijn zoektocht. De lezer leert hem kennen als een ietwat autistische man met flinke dosis doorzettingsvermogen. Met veel gevoel voor drama én humor beschrijft Peper de tochten, waarin Henk soms vlak bij zijn doel is, maar het lot roet in het eten gooit. Opvallend is dat hier bewezen wordt dat Henk wel degelijk in staat is tot liefde en dat ook hij kan ervaren wat de gevolgen zijn als je niet krijgt wat je zou willen.
Tot zijn schrik rolden de tranen hem opeens over de wangen. Hij werd overmand door zo’n grote droefenis dat hij moeite moest doen niet hardop te snikken. De zachtheid van de veren die zijn handpalmen gevoeld hadden, kwam weer bij hem op, de frisse, levendige gloed van de kam, de groene weerschijn op dat stevige lijf, de sierlijke kracht van de zwarte poten.
Lezen zonder eind
De humor enerzijds en de spannende vertelwijze anderzijds, maken het boek onweerstaanbaar. Als lezer leer je alle personages goed kennen en je gaat ook met allemaal meeleven. Ook als lezer wil je het Bruijns boshoen vinden, maar bovenal wil je natuurlijk het familiegeheim ontrafelen.
Wat vooral zo mooi is, is dat Peper de lezer het werk laat doen. Die is degene die verbanden mag leggen tussen alle verhaallijnen. Het boek geeft ze niet zomaar prijs. Omdat de roman wegens omstandigheden omgewerkt is naar één deel zijn er wel enkele personages die in een omvangrijker werk beter tot hun recht zouden zijn gekomen en nu erbij lijken te hangen als losse eindjes. Dat is natuurlijk een manier om ernaar te kijken, maar nu, op deze manier, kan de lezer zijn fantasie daar nog eens extra op loslaten.
